Өлең, жыр, ақындар

Күліп тұрған дүние

  • admin
  • 07.01.2024
  • 0
  • 0
  • 209
Күліп тұрған дүние жылап қалып,
Асқақтаған арманым құлап қалып.
Көріне алмай көзіне көптің енді,
Отырдым мен жылыстай жырақ барып.
Жыртық-жыртық жүректен жыр ақтарып,
Көк тас болып қатқан шер көмейдегі,
Тарқатылды жанардан бұлақтанып.
Ашылғандай күн көзі ашылдым-ау,
Сіркіреген жаңбыр ма жасым мынау?
Шүкіршілік етпестен өткен іске,
Берекемді несіне қашырдым-ау.
Күйректікке құрығыр көп беріліп,
Ағарып та кетіпті шашым мынау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әділеттің жолында

  • 0
  • 0

«Әділет» деп,
Әділеттің жолында,
Семсерлерін сермегендер сорлайды.
Түптің-түбі әділетті көксеген,

Толық

Қарыма талдан құрық ілмедім бе

  • 0
  • 0

Қарыма талдан құрық ілмедім бе,
Жапанда жылқы бағып жүрмедім бе?
Қырық құлаш қыл арқанмен қауға тартып,
Ақжем ғып алақанды тілмедім бе?

Толық

Балаларым бықытым

  • 0
  • 0

Саулығың керек сеңдердің, көген көздерім,
Бастағы бақыт, алдағы шаттық – өздерің.
Еңсемді басса қиналған кейбір кездерім,
Еңсемді менің көтеріп жүрген өздерің.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер