Өлең, жыр, ақындар

Не көрмеді мына дала, мына қыр

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 192
Не көрмеді мына дала, мына қыр,
Мына төбе, мына ойпат, сұр адыр.
Талай-талай аттандырып заманды,
Келер тағы заман үшін тұр әзір.
Қанша гүлдеп, қанша рет көктеді,
Қанша рет сүйді күннің от лебі.
Оны айтар адам түгіл, заманнан,
Қалған белгі бұл жалғаннан жоқ, тегі.
Жаралғандай жалғыз ғана мен үшін,
Дала жатыр тосып өрін, еңісін.
Мен жырымды, сен гүліңді сыйла елге,
О, туған жер, осы болсын келісім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құмар деме

  • 0
  • 0

Құмар деме біреуді жылатуға,
Жұбатуға дайынмын, сұра, тума.
Әуестігім тағы жоқ, әлсіреген,
Дұшпан екеш дұшпанды құлатуға.

Толық

Мен даланың ұланы едім, екі сөйлеп көрмеген!

  • 0
  • 0

Ақындық – батырлықсыз өлі дене,
Өлеңнің отсыз қазір көбі неге?..
Күркіреп көкте жасын ойнақ салмай,
Көбесі көк бұлттың сөгіле ме?!

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Жеген астан адамзаттың өзгереді мінезі,
Құдіреттің құпиясы, кереметі бұл өзі.
«Қазақ халқы жылқы мінез» деген сөз бар көнеден,
Сол халықтың ұлағатты ұрпақтары біз еді.

Толық

Қарап көріңіз