Өлең, жыр, ақындар

Туған күнім аталмады

  • admin
  • 07.01.2024
  • 0
  • 0
  • 332
Ешқашан туған күнім аталмады,
Дәм-тұзды досым келіп тата алмады.
Болмады бірде үйім, бірде күйім,
Жандай-ақ жалғыз қалған жапандағы.
Көктемнің туған екем бас кезінде,
Дейді жұрт: «Гүлдей едің жас кезінде».
От шашып, неге көзім қанталайды,
Қасқырдай қоңын жеген аш кезінде.
Бір шоқ гүл жарым келіп ұсынбады,
Белгісіз оның неден қысылғаны.
Әкемнен қолда қалған жалғыз мұра,
Қамшыға қол созсам ба тұсымдағы.
Жұбайым өкпе-назды түсіне ме?
Түсінбей аждаһардай ісіне ме?
Айдатып алдына сап кезекшінің,
Кім білсін, беделімді түсіре ме?
Қуаныш бүгін маған керек еді,
Ешбір жан бірақ мұны елемеді.
Анамның әлде есіне түскен шығар,
Толғатып сүйенгені керегені.
«Құдайдың берген кенже, тұңғышы да –
Осы-ақ» деп мұң шертетін құрбысына.
Бір жылда сол анамды бір-ақ көрем,
Ілесіп барып қайтқан жыл құсына.
Бұл көктем жыл құсымен бара алмадым,
Кешірер жалғыз ұлын жаралғаным.
Ағайын-туыс мені ұмытса да,
Ұмытпас, білем, білем анам барын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астан-кестен көңілім

  • 0
  • 0

Астан-кестен көңілім, астан-кестен,
Көз алдыма елестеп бастан кешкен.
Бастан кешкен бір күнгі ғұмырым-ақ,
Болады екен бірнеше дастан десең.

Толық

Балам, құмар бола көрме ащыға

  • 0
  • 0

Балам, құмар бола көрме ащыға,
«Ащы» қазір дүниеде тапшы ма?
«Арманы көп ақын» дейді сені жұрт,
Арманы жоқ ақын болу жақсы ма?

Толық

Сезім қайда, Құдай-ау, лапылдаған

  • 0
  • 0

Сезім қайда, Құдай-ау лапылдаған,
Жанып кете жаздайтын жақындаған.
Ой да салқын бұл күнде, бой да салқын,
Жүректі аяз қариды сақылдаған.

Толық

Қарап көріңіз