Өлең, жыр, ақындар

Көктем

  • 03.02.2016
  • 0
  • 0
  • 15207
Жан-жағы жасыл ұйық,
Ақ бұлақ жүгіреді.
Аққайың басын иіп,
Қойнауға үңіледі.
Бұлақтан құйылып ән
Тыңдайды үнсіз алап.
Алатау иығынан -
Қарайды күн сығалап.
Сәуірдің ақ таңында
Таудың да тасы жібіп,
Шымбұлақ шатқалында
Бұлт жатыр жасырынып.
Жел қағып сүртінеді,
Қарағай қауырсынын.
Шыршалар сілкінеді,
Ақ тонын ауырсынып.
Сәуірсіз сән бе, тегі
Өңірге өмір келіп, -
Бұлбұлдар әндетеді,
Таңата көңілденіп.
Мен де сол сүйінемін,
Болмысты ұғып мынау:
Қойнауы дүниенің
Қызыққа толып тұр-ау!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктемім менің сүйкімді-ақ

  • 0
  • 1

Аққулар өтсе тізіліп ұшып қиқулап.
Билейді сезім көңілде ғажап күй тулап.
Шалғында жатып шалықтап әнге басасың,
Осынау әсем көктемнің көркі сүйкімді-ақ!

Толық

Күз суреті

  • 0
  • 0

Сарыала жапырақтар
Қонады қалқып ұшып.
Мүлгиді атырап бар
Жамылып алтын ішік.

Толық

Ізтайдың ізеті

  • 0
  • 0

Мұнартып ертелі-кеш көктің алды,
Жаз өтіп, мезгіл еді күз таяған.
- Сен бала, қайдан жүрсің? - деп сұрады,
Бұрыштан шыға келген Ізтай ағам.

Толық

Қарап көріңіз