Өлең, жыр, ақындар

Көктем

  • 03.02.2016
  • 0
  • 0
  • 15998
Жан-жағы жасыл ұйық,
Ақ бұлақ жүгіреді.
Аққайың басын иіп,
Қойнауға үңіледі.
Бұлақтан құйылып ән
Тыңдайды үнсіз алап.
Алатау иығынан -
Қарайды күн сығалап.
Сәуірдің ақ таңында
Таудың да тасы жібіп,
Шымбұлақ шатқалында
Бұлт жатыр жасырынып.
Жел қағып сүртінеді,
Қарағай қауырсынын.
Шыршалар сілкінеді,
Ақ тонын ауырсынып.
Сәуірсіз сән бе, тегі
Өңірге өмір келіп, -
Бұлбұлдар әндетеді,
Таңата көңілденіп.
Мен де сол сүйінемін,
Болмысты ұғып мынау:
Қойнауы дүниенің
Қызыққа толып тұр-ау!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз картинасына қарап

  • 0
  • 0

Су тұнып, айдынында - бу сақталған,
Ағаштар жылқы құсап жусап қалған!
Жапырақ дір-дір етіп тоңып жатыр,
Үстіне керпе сұрап жұмсақ талдан.

Толық

Көктем бұл

  • 0
  • 3

Нұрды көрсең
Жапырақтан мөп-мөлдір,
Күнді көрсең
Көкжиектен төккен нұр,

Толық

Кептер мен дән

  • 0
  • 0

Қанатын кептер қақты да,
Аралап орман, бақты да...
Сөйледі әбден қалжырап,
Бір түйір дәнді тапты да:

Толық

Қарап көріңіз