Өлең, жыр, ақындар

Көктем

  • 03.02.2016
  • 0
  • 0
  • 15895
Жан-жағы жасыл ұйық,
Ақ бұлақ жүгіреді.
Аққайың басын иіп,
Қойнауға үңіледі.
Бұлақтан құйылып ән
Тыңдайды үнсіз алап.
Алатау иығынан -
Қарайды күн сығалап.
Сәуірдің ақ таңында
Таудың да тасы жібіп,
Шымбұлақ шатқалында
Бұлт жатыр жасырынып.
Жел қағып сүртінеді,
Қарағай қауырсынын.
Шыршалар сілкінеді,
Ақ тонын ауырсынып.
Сәуірсіз сән бе, тегі
Өңірге өмір келіп, -
Бұлбұлдар әндетеді,
Таңата көңілденіп.
Мен де сол сүйінемін,
Болмысты ұғып мынау:
Қойнауы дүниенің
Қызыққа толып тұр-ау!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем бұл

  • 0
  • 3

Нұрды көрсең
Жапырақтан мөп-мөлдір,
Күнді көрсең
Көкжиектен төккен нұр,

Толық

Тағдырмен тайталас немесе өзім жайлы өлең

  • 0
  • 0

Тағдырым, осыншама қатал неткен!
Қорқытты талай рет: "Атам!" -деп те.
Тіресіп төрт жасымда-ақ жатып алды,
Жәңгір хан алысқандай Махамбетпен...

Толық

Күз суреті

  • 0
  • 0

Сарыала жапырақтар
Қонады қалқып ұшып.
Мүлгиді атырап бар
Жамылып алтын ішік.

Толық

Қарап көріңіз