Өлең, жыр, ақындар

Беймарал туған жердің даласында

  • admin
  • 07.01.2024
  • 0
  • 0
  • 232
Беймарал туған жердің даласында,
Бұлдырай ақ сағымның арасында.
Күнара әжеме еріп, жусан теріп,
Қайтушы ем сәске түстің шамасында.
Бозторғай шырқау көкте шырылдаған,
Даламның дарытыпты жырын маған.
Тұратын сөзіме әжем еміреніп,
Секілді мамабие құлындаған.
Келе сап, солқылдатып түйіп келі,
Бұрқырап кебек жусан иістері.
Әжеммен дән кеусесіп жағаласқан,
Жалған-ай, күндер қандай сүйікті еді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күліп тұрған дүние жылап қалып

  • 0
  • 0

Күліп тұрған дүние жылап қалып,
Асқақтаған арманым құлап қалып.
Көріне алмай көзіне көптің енді,
Отырдым мен жылыстап жырақ барып.

Толық

Шүкіршілік – көрсеткенге, көргенге

  • 0
  • 0

Шүкіршілік – көрсеткенге, көргенге,
Қайтер едім түк те көрмей өлгенде.
Жаным ырза табиғатқа, тағдырға –
Көретін көз, сөйлейтін тіл бергенге.

Толық

Құрдасыма

  • 0
  • 0

Көктем өтті, жаз өтті, күз де келді,
Шықтым жолға жоғымды іздегелі.
Жалпаң мақтан, жалған сөз мезі етті,
Тек әділдік керек-ау бізге енді.

Толық

Қарап көріңіз