Өлең, жыр, ақындар

Беймарал туған жердің даласында

  • admin
  • 07.01.2024
  • 0
  • 0
  • 198
Беймарал туған жердің даласында,
Бұлдырай ақ сағымның арасында.
Күнара әжеме еріп, жусан теріп,
Қайтушы ем сәске түстің шамасында.
Бозторғай шырқау көкте шырылдаған,
Даламның дарытыпты жырын маған.
Тұратын сөзіме әжем еміреніп,
Секілді мамабие құлындаған.
Келе сап, солқылдатып түйіп келі,
Бұрқырап кебек жусан иістері.
Әжеммен дән кеусесіп жағаласқан,
Жалған-ай, күндер қандай сүйікті еді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл екенсің, аңқытқан гүл иісін

  • 0
  • 0

Гүл екенсің, аңқытқан гүл иісін,
Кеудем толы әлі де тұр иісің.
Жанап өтті жанымнан
Жүрегіме

Толық

Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп

  • 0
  • 0

Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп,
Сыр бердің, сылқым өмір, секемденіп.
Өзіңді өліп-өшіп сүйгендіктен,
Деуші едім «құшағыңда кетем бе еріп?»

Толық

Ей, жолаушы

  • 0
  • 0

Сұр дала да сұп-сұр болып тұр қала,
Бау-бақша жоқ, онда өскен ырғала.
Бейуақта сұңқылдаған сұмырай,
Байғыз үні естіледі бір ғана.

Толық

Қарап көріңіз