Өлең, жыр, ақындар

Күліп тұрған дүние жылап қалып

  • admin
  • 08.01.2024
  • 0
  • 0
  • 477
Күліп тұрған дүние жылап қалып,
Асқақтаған арманым құлап қалып.
Көріне алмай көзіне көптің енді,
Отырдым мен жылыстап жырақ барып.
Жыртық-жыртық жүректен жыр ақтарып,
Көк тас болып қатқан шер көмейдегі,
Тарқатылды жанардан бұлақтанып.
Ашылғандай күн көзі, ашылғандай,
Сіркіреген жаңбыр ма жасым мынау.
Шүкіршілік етпестен өткен іске,
Берекемді несіне қашырдым-ау.
Басылдым-ау, әп-сәтте басылдым-ау,
Күйректікке құрығыр көп беріліп,
Ағарып та кетіпті шашым мынау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Амантайға

  • 0
  • 0

Ақиық артық туған алғырым-ай,
Тұрушы ең тау шыңындай жаңғырып-ай.
Сен жоқта Алматыда қалғандаймын,
Адасып құла дүзде қаңғырып-ай.

Толық

Балам-ау, неткен бақытты, нұрлы заманың

  • 0
  • 0

Балам-ау, неткен бақытты, нұрлы заманың,
Шаттыққа толы жанарың, құтты қадамың.
Мекенің мынау, мектебің анау – бәрі сай,
Гүлі боп өсіп келесің Отан-ананың.

Толық

Жомарттық

  • 0
  • 0

Ақын боп жаралыппын,
Өмірді аялауға.
Жерімнен нәр алыппын,
Елімнен аямауға.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар