Өлең, жыр, ақындар

Күліп тұрған дүние жылап қалып

  • admin
  • 08.01.2024
  • 0
  • 0
  • 541
Күліп тұрған дүние жылап қалып,
Асқақтаған арманым құлап қалып.
Көріне алмай көзіне көптің енді,
Отырдым мен жылыстап жырақ барып.
Жыртық-жыртық жүректен жыр ақтарып,
Көк тас болып қатқан шер көмейдегі,
Тарқатылды жанардан бұлақтанып.
Ашылғандай күн көзі, ашылғандай,
Сіркіреген жаңбыр ма жасым мынау.
Шүкіршілік етпестен өткен іске,
Берекемді несіне қашырдым-ау.
Басылдым-ау, әп-сәтте басылдым-ау,
Күйректікке құрығыр көп беріліп,
Ағарып та кетіпті шашым мынау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сеземін салқын рай жүзіңнен де

  • 0
  • 0

Сеземін салқын рай жүзіңнен де,
Тумаған көктемің боп күзің мен бе?
Аяулым, айлық жерден ләззат берген,
Жүректің антенасы үзілген бе?

Толық

Төгіліп, төсек болып жапырағың

  • 0
  • 0

Төгіліп, төсек болып жапырағың,
Сөгіліп көкірегің, атырабың.
Күз келіп, құба белмен құс жолында,
Үзілмей күндіз-түні жатыр әнің.

Толық

Шықтарын төкті боз көде

  • 0
  • 0

Кер дала кербез сағымды,
Туған жер, жаннат жанарым.
Алыстан сынап бағымды,
Аттанып кетіп барамын.

Толық

Қарап көріңіз