Өлең, жыр, ақындар

Күліп тұрған дүние жылап қалып

  • admin
  • 08.01.2024
  • 0
  • 0
  • 324
Күліп тұрған дүние жылап қалып,
Асқақтаған арманым құлап қалып.
Көріне алмай көзіне көптің енді,
Отырдым мен жылыстап жырақ барып.
Жыртық-жыртық жүректен жыр ақтарып,
Көк тас болып қатқан шер көмейдегі,
Тарқатылды жанардан бұлақтанып.
Ашылғандай күн көзі, ашылғандай,
Сіркіреген жаңбыр ма жасым мынау.
Шүкіршілік етпестен өткен іске,
Берекемді несіне қашырдым-ау.
Басылдым-ау, әп-сәтте басылдым-ау,
Күйректікке құрығыр көп беріліп,
Ағарып та кетіпті шашым мынау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күндемеймін

  • 0
  • 0

Құмар деме біреуді жылатуға,
Жұбатуға дайынмын, сұра, тума.
Әуестігім тағы жоқ, әлсіреген,
Дұшпан екеш дұшпанды құлатуға.

Толық

Сабыр

  • 0
  • 0

Сақтадым сабыр бәріне,
Не айтса да досым, дұшпаным.
Төзімім жетсе әлі де,
Өзімді бекем ұстармын.

Толық

Лермонтовқа

  • 0
  • 0

Жамылып торқа топырақ,
Жатcың ба жырдың қыраны?
Қара көк орман атырап,
Сен көрген қалпы тұр әлі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар