Өткелде

Ауру емес,
Қасап қолдан өлем мен.
Сүйер ару
Ерiнiмнен көгерген.

– Түсiнбеппiн
Ғұмырыңды ұранды,
Кеш,– деп жылар
Алдыңдағы күнәмдi

– Мен күнәңдi,
Кешкем сонау тiрiмде,–
деп айтар ем,
Шықпайды, әттең, үнiм де.

Жүрегiме
Жатқанымен жас толып,
Айта алмаймын,
Жағым қалған тас болып.

Ұлым тұрар
Қос жанары мөлдiреп.
Ойламайды ол
Бiрақ менi өлдi деп.

Батасы игi
Бабалардың жолымен.
Жамандықтан
Қорғап жүрем оны мен.
Осы бiр шақ
Жұлдызыма жөнелген.
Бәрi шындық,
Бәрi өтiрiк дегенмен.

Басыма кеп
Жылап тұрар үш адам.
Өлмейдi олар
Мен өлдi деп құсадан.

Шындық үшiн
Мен кесiлген тiлдеймiн.
Үшiншiсi
Кiм екенiн бiлмеймiн.

1994 жыл

---