Астана – арманның аңызы
- 0
- 0
Мен...
О бастан аппақ арман ем!
(Сезбеген шығар да сол шақта болған ел...)
Бауырлап атқанда Бозоқтың боз таңы,
Бұл көктем сен жазған ән сынды
Бұл көктем сен жазған ән сынды,Жалғыздық ішінен күліп тұр.
…Қайғымды бітпейтін жол сынды,
Жай ғана ұмыттыр.
Қала да ән сынды кей шақта,
Мөлт ете қалатын көңілден.
Жан мұңын елемей қойсақ та,
Жанарын қайтеміз егілген?!
Сен жазған ән неге тым ыстық?
Адасқан көңілім секілді.
Жолдарда жоғалған тыныштық
Үнсіз кеп, мұңайып отырды…
P.S.
Ашпаса да
күйбең күннен қабағын,
Мынау қала
әдемі ғой әніңмен.
Тірлік тонап
өзгерсе де жанарың,
Өзгермеші жаныңмен.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Туған жерге
- 0
- 0
Жусанды бел сөйлетсе қоңыр әнін,
Ой кеміріп батады соңыра күн.
Жалғыздығын сездік пе сол даланың,
Сағыныш-жас жуғанда омырауын.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Тайный автор
керемет???? -
Дариға
Өте керемет мақала -
Антон
Өте күшті, көмектесті -
Баян
Тамада???? -
Әділжан (сиджей)
Ппрпр патапим
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі