Өлең, жыр, ақындар

Алатау

  • 03.02.2016
  • 0
  • 1
  • 6002
Ұқпаймын тілін теңіздің,
Таныған жоқпын тереңін.
Білмеймін сырын толқынның,
Білмеймін сырын кеменің!
Сүйемін туған тауымды,
Тәкаппар оның тұлғасын,
Бөгеген тентек дауылды,
Бүкпеген тізе мың ғасыр.
Киініп сауыт көк мұздан,
Жамылған қардан желеңін,
Ұшырып бүркіт шың, құздан,
Жаттатқан маған өлеңін.
Жатсам түнде дамылдап
Күзетімде ол тұр менің.
Тілегендей сыбырлап,
Тірлігімді бір менің.
Пердесін түннің ысырыіт,
Тұрғызады ол - таңды да,
Көтеріп күнді ұсынып,
Тартады менің алдыма!
*∙*∙*
Асам деп Алатауымнан
Қап-қара бұлттар келеді.
Демінен соғып қар, боран
Қанатын жая төнеді.
Күркірейді көк долы
Жалтылдатып семсерін.
Тосып тұр оның тау жолын
Кеудесін кернеп ер сенім.



Пікірлер (1)

Байжан

Керемет екен өлең

Пікір қалдырыңыз

Сен менен әлді екенсің

  • 0
  • 0

Мен сенен әлсіздеумін,
Сен менен әлді екенсің.
Қанша рет сөнді екенсің,
Қанша рет жанды екенсің.

Толық

Ертең

  • 0
  • 0

Келеді ертең жарқырап күндей жаңа адам,
Келеді бізге қуаныш - шаттық көтеріп.
Тұрыңдар, достар, берейік орын арадан,
Ғажайып жанға қошемет, құрмет етелік.

Толық

Сүйгенім сен

  • 0
  • 0

Сенші, сәулем: сүйгенім сен жалғанда,
Аңсарым сен - ойда жалғыз қалғанда.
Сен менікі, мен сенікі болмасам,
Өтер едім өкінумен арманда.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер