Өлең, жыр, ақындар

Түнгі мұң

  • admin
  • 06.02.2024
  • 0
  • 0
  • 585
Еңсемді ылғи басады осы түн неге?
Шер дегенің жеңіл емес кімге де.
Түсінем ғой жалғыздығын жаныңның,
Үндемеші, үндеме.

Бізге қазір керегі не ақылдың,
Өкінішін сездім жазған хатыңның,
Бір сағыныш көкірегімді сыздатып,
Жылай да алмай жатырмын.

Осыншама айналдырған санамды,
Бұл не сезім... бəрі түнек... қараңғы,
Ойнағысы келді-ау тағы тағдырым,
Тырнап ескі жарамды...

Бəрі бұлай бітетінін кім білген,
Қайда күндер, сен деп өмір сүргізген.
Күнəсі көп болса да сол кештерді,
Ұмыта алмай жүрмін мен...

Жүрек қанша қасіретті өткерді,
Сені бəлкім, бұл маңдайым көп көрді,
...Содан бері сенбей кеттім Өмірге,
Содан бері күтпей кеттім Көктемді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экспромт

  • 0
  • 0

Ұмытқысы келеді өткенді кім,
Тағы да құлазытты көктемгі түн.
Сіз жайлы айтар едім гүлдеріме,
Көктеп те үлгермепті бөктер бүгін.

Толық

L' (Жылуда жоқ)

  • 0
  • 0

Жылуда жоқ,
наз да жоқ,
кінә да жоқ,
жаныма батар кейде жанарыңыз.

Толық

Жазғы элегия

  • 0
  • 0

Гүлдер-ау, жаз жұбатқан жаныңды ертең,
Мұңайтып үлгерер Күз.
Бояуы оңған тірлікті кешпегенше,
Біз де оны білмегенбіз.

Толық

Қарап көріңіз