Өлең, жыр, ақындар

Өмір

  • admin
  • 14.02.2024
  • 0
  • 0
  • 3281
Адамға берген Тәңірі өзі аз өмір,
Бұйрығы: «Жаса дағы, жерге көміл!»
Бірде мұз, бірде жалын, бірде дауыл,
Құбылған өмір – сынап, бейне көңіл.
Жайнаған жаз көреді адам алдын,
Өткен күн – көңілсіз күз желді, салқын.
Қуаныш қайғыменен қатар жүрмек,
Болмайды толық минут жүзі жарқын.
Іңгәлап, аузын ашып, жылап түсер,
Төменге биік таудан құлап түсер.
Денесін дал-дұл қылар қия тастар,
Шұқырға сол жылаумен сұлап түсер.
Дуа етер – сорлы адамды әуре етер,
Көз ашып-жұмғаныңша жоқ боп кетер.
Қылғанша әуре-сарсаң сорлы құлды,
Тәңірі ием, жаратпасаң, онда нетер?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоқаевқа еліктеу

  • 1
  • 4

Ақ пимамды кие салып, кеттім базарға қарап,
Татар алад, татар сатад: құран, арақ, жуид, тарақ.
Алла әкпар... сахарин бар... деп мәзін айтады азан,
Әй, Қазан, қорсыз Қазан, құтсыз Қазан, нұрсыз Қазан.

Толық

Сұр құлын

  • 1
  • 6

Жазды күні сұр құлын
Сұлу еді сүліктей.
Құрық көрсе, құлдырап,
Жатушы еді еліктей.

Толық

Ақсақ Темір сөзі

  • 1
  • 1

«Жиһан деген нe нәрсе?-
Алақанның ауданы!
Бір ауданда көй Тәңірі
Болудың тіпті жоқ сәні.

Толық

Қарап көріңіз