Өлең, жыр, ақындар

Мипалау

Аймалаған ортам күрсілдегені —
жүрмін кешегісі тимегендей мені.
Арсы-күрсі бетім алғанда есті,
қайтем білмесем сен езілместі?

Тұрмын алдында — кір-шаң тұлға
мені пісір де түсір, әзірлеп миымды.
Дастарқанда, сый қонағым бола:
шират да жеп ал, қазақы бұқара.

Шыр салпаңның сауға сұралып келгені
бермес ойға алуды мойнымның кескегі.
Соғым басына тағылса жат есебі
қайтсе терілмей ағамның тезегі?

Тозған сарай. Сұғанақ бай.
Күлгенбіз ғой — көргенбіз той.
Кепкенде жас, ойда қалмай:
сыйлы қастас,
сиырды сой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз