Өлең, жыр, ақындар

Қаройдың қара жусаны

  • admin
  • 19.04.2024
  • 0
  • 0
  • 118
Қаройдың қара жусаны,
Қайғыдан қажып түнерген.
Махамбет қаны тамған жер,
Өзіңнен жастай сыр емгем.

Көлбеңдей өтіп көк сағым,
Дүбірдің көкте тұр шаңы.
Томсара қапты алыста,
Қымтанған мұңды құм шағыл!

Алау да жүзін нұр шалып,
Арша да мойнын қылша қып.
Елестеп өтті-ау, батырдың,
Қапыда кеткен бір шағы!

Тербеген желге мұң шағып,
Төбесін талмай күн шағып.
Қайғыдан қажып теңселді,
Қаройдың қара жусаны!

Арман да арман арман бел,
Әлекті тағдыр салған жер.
Махамбет ақын өкініп,
Қапыда, шіркін, қалған жер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұлулық

  • 0
  • 0

Нәп-нәзік гүлім менің,
Неге ерте назарыма ілікпедің?
Суып қалған, селт етпес жүрегімнің,
Осыншама туларын біліп пе едім?..

Толық

Ауылыма талай барам

  • 0
  • 0

Тек жүрсем…
ауылыма талай барам,
Онда бір жаутаңкөз бар қарайлаған.
Жан болса шабытына шоқ түсірер,

Толық

Мен өлеңді құмға жазып бастағам

  • 0
  • 0

Жылдар өтті... көп ғадетті тастағам,
Асуларым көп-ақ әлі аспаған.
Жан баласы жазбаған жыр жазсам деп,
Жастық емес, қағаз-қалам жастанам.

Толық

Қарап көріңіз