Өлең, жыр, ақындар

Қаройдың қара жусаны

  • admin
  • 19.04.2024
  • 0
  • 0
  • 164
Қаройдың қара жусаны,
Қайғыдан қажып түнерген.
Махамбет қаны тамған жер,
Өзіңнен жастай сыр емгем.

Көлбеңдей өтіп көк сағым,
Дүбірдің көкте тұр шаңы.
Томсара қапты алыста,
Қымтанған мұңды құм шағыл!

Алау да жүзін нұр шалып,
Арша да мойнын қылша қып.
Елестеп өтті-ау, батырдың,
Қапыда кеткен бір шағы!

Тербеген желге мұң шағып,
Төбесін талмай күн шағып.
Қайғыдан қажып теңселді,
Қаройдың қара жусаны!

Арман да арман арман бел,
Әлекті тағдыр салған жер.
Махамбет ақын өкініп,
Қапыда, шіркін, қалған жер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алаң далам, алаң тауым, алаң қыр

  • 0
  • 0

Алаң далам, алаң тауым, алаң қыр,
Ызыңдайды ми шиырлап мазаң жыр.
Мына өмірдің ардың-күрдің кейпіне,
Мысы құрып жүйкем менің азар жүр.

Толық

Қаройдағы ой

  • 0
  • 0

Түнереді Қаройдың қанды аспаны,
Ой үзілді, ұштасып, жалғаспады.
Сатқындардың, қинайды, төрге өтіп-ап,
Қапылыста жағаға жармасқаны!

Толық

Жалғандық арбай бастаса

  • 0
  • 0

Шындықтың аршып қабығын,
Жалаңаш ұстап тұрғандай.
Түнекті серпер жарығың –
Хас батыр жазған жыр қандай!

Толық

Қарап көріңіз