Қызғаншақпын.

Таң атқанда,жүзіңе түсетін нұрдан қызғанам,
Сағынғанда сен мены, тыңдайтын жырдан қызғанам
Жүзіңе тиген әр тамшы судан қызғанам
Тыршыліктегі естілген шу дан қызғанам

Тоқтатпа мен тоқтаусыз сені қызғанам
Сезімді іште сақтаусыз сені қызғанам
Саған қарай қараған көзден қызғанам
Сені меңзеп сөйлеген сөзден қызғанам

Қызғанам мен , елемей ештеңені
Қызғанып қайта қызғана бергім келеды
Сақтайын іште қызғаныш , сабыр, сезімді
Соңында бірақ кызғаныш бәрін жеңеді

Қызғаншақпын , қызғанам сені өйткені
Саған созған қаншама қол саған жаным жетпеді
Жеткенін білем мендік қол сенің қолыңа
Айрылғым келмид толтырып қанға өкпені

Жыраққа кеткім келмейді сенің жанынан
Көргім келмейд көздерді мұңға малынған
Арамыз алыс , уақытша ғана , сонда да
Қызғанып турып ішімнен қатты сағынам

Қызғанбас едім сені егер сүймесем
Сендей жаның барын егер білмесем
Қызғанбас едім қайғыңа бірге қайғырып
Қуанған кезде , қуана саған күлмесем

Сүйгенім үшін қызғанам оған налыма
Қызғантып жүріп айналдың менің бағыма
Отбасы болып, қызғанба енді десеңде
Қызғана берем , қызғанам сені тағыда

Қызғанбай еркек жұмақтың иісін сезбейді
Ондай ерді еремес , нағыз ез дейді
Егерде болсақ екеуміз ғана алемде
Қызғанбайм жаным келсе сондай кез мейлі 

---