Балалықты сағындым

Қайран бала шағым-ай мұз қалаған,
Көп алманы көк демей тұзға малған.
Армандары атпалдай бала едік,
Осы күндер болып па еді, біз қалаған?

Астына қалмап едік көп өсектің,
Артынан қуып едік көк есектің.
Ертерек есейсем деп жүруші едік,
Қызық болып күндері келешектің.

Иттен қашып, ит көріп талағанын,
Әкем қарап жүруше ед қора-малын.
Әжемнің ақылына қанық болдық,
Анамның таласып жеп таба нанын.

Ескі шақтар асықтық есеюге,
Қарайласам бет бұрып кеше күнге.
Армандап бұлай болсын демеп едім,
Кішкентай кездерімнің есебінде.

Біз қалаған болашақ бос екен ғой,
Бәрі бәлкім білмеймін кеш екен ғой.
Әупіремдеп әйтеуір армандаған,
Ересектің өмірі осы екен ғой…

Тіршілікте түңіліп тұсалдым ба?
Арман жолға білмеймін түсе алдым ба?
Бала шаққа барсам ғой мініп алып,
Ақ қағаздан жасаған ұшағыма.
Бала шаққа оралып- ақ әжемнің,
Жата салғым келіп тұр құшағына.

@sunadillaev инстаграм
Авторды белгілеуге міндеттісіз

---