Өлең, жыр, ақындар

Ағаш ат

  • 02.05.2021
  • 0
  • 0
  • 604
"Жарашы деп пайдаға",—
ағасы атқа мінгізді.
Бұл да қарап айнала,
құлға балап жүр бізді.
Қала да шат,
дала шат,—
Қабағын бір ашқанда,
астындағы ағаш ат
алып ұшты аспанға.
Араласып бұлтына,
аспаныңды шарлайды.
Қош айтысқан жұртына
көз қырын да салмайды.
Түк көрінбей кезіне,
жарылуға шақ қалды
Құдіреттің өзіне құл
болдым деп мақтанды.
Кісі болып көшелі
Қонды басқа бақ түрлі.
Туысының кешегі
төбесінен шаптырды.
...Дана да шат,
бала шат,
Қолпаштайды, көнеді.
Астындағы ағаш ат
алып ұшып келеді.
Ақыл айтар жоқ пендең,
асып-тасып бір кетті.
Ұшары ұшып кеткенмен,
қону жайын білмепті.
Қызығарлық бір көрген,
көк жүзінде жол да көп.
Ұшуы — ұшып жүргенмен,
қонуы енді болды әлек,
Есер ме еді, ез бе еді,
ойламаған алды-артын.
Қона алмасын сезгелі
саябырсып сәл қарқын.
Не болар деп енді өмір,
жетпегені-ай жетенің,
Түптің түбі жерге бір —
түсу керек екенін.
Болашағы бимәлім,
қайда барса — қырсығу.
Үйіреді иманын,
жиіледі күрсіну.
Уға барып ұрынып,
суға түсіп кетер ме,
ағасы іштей тұр ұлып:
"Ұшырдым,— деп, - бекерге!"



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің сырым

  • 0
  • 0

Шынымен қалғаным ба ұятқа анық,
... Кеудемнен ағыл-тегіл күй ақтарып.
Өзіме құдіреттей сенбеуші ме ем,
Бір ерлік жасайтын-ақ сияқтанып.

Толық

Менің де "у мен өртке" толды-ау ішім

  • 0
  • 0

Менің де "у мен өртке" толды-ау ішім,
Жетпейді әудем жерге зор дауысым,
Келіп ем достықты да қолдан иіп,
Көріп ем тон да киіп — тоңбау үшін.

Толық

Сенбегендер өз арына

  • 0
  • 0

Сенбегендер өз арына,
Өнерімен озарына –
Қалт-құлт етсін, терлесін,
Ақша қардай ар-намысым,

Толық

Қарап көріңіз