Өлең, жыр, ақындар

Соғыста

  • admin
  • 31.07.2024
  • 0
  • 0
  • 535
Аспанның ең шетінде
Қорғасын бұлт тұр қатып,
Кенет шарт айрылып,
Жөнелді лек-лек...
Бұрқатып, сел атып,
Найзағай күркіреп,
Қызыл қанжарын сермеді.
Демалып дүние теңселіп,
Қуды қапырықты жердегі.
Сыңсып жер зар қақты,
Өлмек бар, тірілмек жоқ!
Тебірентіп кетті жан-жақты.
Қап-қара тұман жерге көсілді,
Ашылды бар дозақтың есігі.
Майдан, ойран...
Зілзала болды жер неге?!
Осынау қиямет жайында,
Жырлағым келеді,
Тебірене!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есімде

  • 0
  • 0

Қалды есімде сол шағың
Тұрдың - ау сен күлімдеп,
Жалындады құшағың,
От жүрегің дүбірлеп.

Толық

Қызыл нажағай

  • 0
  • 0

Қараңғы түнде жарқылдап,
От жұлдыздай көрінген.
Құдіретпен шартылдап,
Германия көгінен.

Толық

Осылай болғым келді

  • 0
  • 0

Осылай болғым келді. Қалижан Бекхожин
Ойға, ойға батқым келеді.
Ойды оймен толқытып,
Шалқытып, шалқып аққым келеді.

Толық

Қарап көріңіз