Өлең, жыр, ақындар

Соғыста

  • admin
  • 31.07.2024
  • 0
  • 0
  • 103
Аспанның ең шетінде
Қорғасын бұлт тұр қатып,
Кенет шарт айрылып,
Жөнелді лек-лек...
Бұрқатып, сел атып,
Найзағай күркіреп,
Қызыл қанжарын сермеді.
Демалып дүние теңселіп,
Қуды қапырықты жердегі.
Сыңсып жер зар қақты,
Өлмек бар, тірілмек жоқ!
Тебірентіп кетті жан-жақты.
Қап-қара тұман жерге көсілді,
Ашылды бар дозақтың есігі.
Майдан, ойран...
Зілзала болды жер неге?!
Осынау қиямет жайында,
Жырлағым келеді,
Тебірене!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұрлаулы тағдыр

  • 0
  • 0

Білемін, өкпелісің өлеңіме,
Түскенде уақыттың сен елегіне,
Шадыман жырмен ғана шалқыдым мен,
Тағдырын тұстасымның еледім бе?

Толық

Осылай болғым келді

  • 0
  • 0

Осылай болғым келді. Қалижан Бекхожин
Ойға, ойға батқым келеді.
Ойды оймен толқытып,
Шалқытып, шалқып аққым келеді.

Толық

Комсомол билеті туралы баллада

  • 0
  • 0

Күркіреген найзағайдың отындай
От тастады түнде келіп жау көктен.
Жас Мария маралдың жас лағындай,
Ыршып түсті үрейлене төсектен.

Толық

Қарап көріңіз