Алтыным, сүрінгенің, құлағаның
- 0
- 0
Алтыным, сүрінгенің, құлағаның –
Бекітіле бастауы бұғананың.
Жер-ананың жылуын сезін солай,
Сағыныш Намазшамова
Шырайы кем, шапаны да шоқпыт түн
Шырайы кем, шапаны да шоқпыт түн,Шипаң жоғың біліп тұрып, көп күттім
Маңайына жарық берген май шамдай,
Өзімді өзім жеп біттім.
Күн болам деп көкке қолым созбаймын,
Өзіме ыстық өз бақытым, өз қайғым.
Шарасында шүпілдедім көздердің,
Тамып кете жаздаймын.
Тама жаздап қайта өтемін өңештен,
Көзге түспес көлеңкеден емес пе ем?!
Ақыл-естен ажырамау үшін тек,
Ел жасаймын елестен.
Беймезгілде бас көтеріп бүршік-ән,
Мен де өзімше ерік бермей қырсығам.
Түн...
Түс көрем...
Тұншығам...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Ғаламды жаратпас текке
- 0
- 0
Ғаламды жаратпас текке,
Жер бізге, біз Жерге кімбіз?!
Күлімдеп тұратын көкте
Сағыныш Намазшамова
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі