Өлең, жыр, ақындар

Шырайы кем, шапаны да шоқпыт түн

  • admin
  • 07.09.2024
  • 0
  • 0
  • 207
Шырайы кем, шапаны да шоқпыт түн,
Шипаң жоғың біліп тұрып, көп күттім
Маңайына жарық берген май шамдай,
Өзімді өзім жеп біттім.

Күн болам деп көкке қолым созбаймын,
Өзіме ыстық өз бақытым, өз қайғым.
Шарасында шүпілдедім көздердің,
Тамып кете жаздаймын.

Тама жаздап қайта өтемін өңештен,
Көзге түспес көлеңкеден емес пе ем?!
Ақыл-естен ажырамау үшін тек,
Ел жасаймын елестен.

Беймезгілде бас көтеріп бүршік-ән,
Мен де өзімше ерік бермей қырсығам.
Түн...
Түс көрем...
Тұншығам...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жадымда әлі

  • 0
  • 0

Жадымда әлі.
Ол кезде жаз болатын,
жаз болатын жер-дүние назданатын.
Сағыныш Намазшамова

Толық

Бірге өткізген алты жылым мәрт екен

  • 0
  • 0

Бірге өткізген алты жылым мәрт екен,
Сол жылдардың жанарында жарқ етем.
Сенсіз кешкен қуанышым
Сағыныш Намазшамова

Толық

Алтыным, сүрінгенің, құлағаның

  • 0
  • 0

Алтыным, сүрінгенің, құлағаның –
Бекітіле бастауы бұғананың.
Жер-ананың жылуын сезін солай,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Қарап көріңіз