Өлең, жыр, ақындар

Соғыс ардагерлері

  • admin
  • 26.10.2024
  • 0
  • 0
  • 404
Жүр олар әр қалада, әр ауылда,
Қақталған қанды майдан алауында.
Лаулаған жалын от бар жанарында,
Жаумаған қалың бұлт бар қабағында.

Қайырмасы:

Айтатын жыр, әні бір
Аяулы асыл ағалар.
Жүрегінде бәрінің
Соғыс салған жара бар.

Біреуі жерді басып, жүре алмайды,
Біреуі күнді көріп, күле алмайды.
Қолы жоқ біреуінің, өмір бойы
Құшақтап жас сәбиін сүйе алмайды.

Қайырмасы:

Қайтса да туған жерге жеңіспенен,
Тағдырдың зәрі бар ма ол ішпеген...
Ескертіп жүреді олар – әр күн сайын
Мінекей, осындай деп соғыс деген.

Қайырмасы:

Балғын жүзі албырап алау атқан,
Балапандай қанатын жаңа қаққан.
Кім едің сен, қалқашым, кім едің сен,
Ақ сәулеге оранып бара жатқан?

Қайырмасы:

Аққумысың, әнбісің
Күнде алдымнан шығатын.
Алаулаған таңбысың
Көз алдымда,
Көз алдымда тұратын.

Аққуға ұқсап ойнаған айдын көлде,
Орамалың желбіреп таңғы желге.
Айдалада абайсыз жолыққандай
Жанарымнан жасқанып қалдың неге?

Қайырмасы:

Күнде алдымнан шығасың таң алдында
Ақша бетің албырап алау нұрға.
Кім едің сен, қалқашым, кім едің сен,
Арман үшін, әлде сен жаралдың ба?!

Қайырмасы:



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аға

  • 0
  • 0

Аға - Сағи Жиенбаев
Жүресің жанымда,
Сен менің көзімсің.
Өзіңсің бағым да,

Толық

Орамал

  • 0
  • 0

Орамал - Сағи Жиенбаев
Білмедім – сол сәт не іздедім,
Бөліне бердім шеткерек.
Кенеттен әлгі қызбенен

Толық

Жауқазынның жауабы

  • 0
  • 0

– Жауқазын-ау, жарқырап,
Көгерген жоқ әлі бау.
Тоңасың ғой қалтырап,
Неге асықтың, жаным-ау?

Толық

Қарап көріңіз