Өлең, жыр, ақындар

Ақындықтың «Адам Атасы»

  • admin
  • 19.11.2024
  • 0
  • 0
  • 397
Парсы елінде болмай қадам қатасы,
Поэзия атанды «Адам Атасы».
«Ұстаз» деген Рудакиге ат жайылды,
Жаратқанның бұйрығындай батасы.
Амал қанша, зағип қалған күн болды,
Басып кетті тас қараңғы түн жолды.
Көкірегінің көзі ашық адам ғой,
Өлеңінен шаттық өшіп, мұң толды.
Үміт үзді кешегі көп пайдадан,
Күндер өтті мақтау сөзді қайраған.
Сонда атанды «Ақындықтың патшасы»,
Асыл жырмен адамзатқа сыйлаған.
Сусындадым мөлдірінен тұнықтың,
Іше бердім, молдау ішіп құнықтым.
Рудакидің шексіз шерін шолғанда,
Өз мұңымды елді аңсаған ұмыттым.
Кең ауқымды туады екен жыр басы,
Осы екен­ау ақыл, сезім тұнбасы.
Төрттағанда жатыр екен бой жазып
Мұңлы жалған, төрткүл дүние сырласы.
Гүл тергендей ортасында көгалдың,
Көңіл өсіп, үр жаңа бір оңалдым.
Сарыарқаны сағынғаным бір төбе,
Душанбеден Мәскеуге есен оралдым.

25.10.1983.
Мәскеу



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анзопта көрген аруға

  • 0
  • 0

Анзоптың қызы, ғажапсың
Жолаушы аздап наз артсын.
Сезімді сөзім жеткізіп,
Кәкімбек Салықов

Толық

Інілерге алғысым

  • 0
  • 0

Інілерге алғысым
Сұрай қалсаң ақжолтай тілегіңдей,
Есенгелді кім десең, біле-білмей,
Кәкімбек Салықов

Толық

Сәкен үшін алғысым

  • 0
  • 0

Екі жыл өтті өмірден Сәкен озғалы,
Оқыс қаза сан жүректі қозғады.
Тарлан еді­ау, биік туған арманы,
Айғақ болған Айға қолын созғаны.

Толық

Қарап көріңіз