Өлең, жыр, ақындар

Ақындықтың «Адам Атасы»

  • admin
  • 19.11.2024
  • 0
  • 0
  • 282
Парсы елінде болмай қадам қатасы,
Поэзия атанды «Адам Атасы».
«Ұстаз» деген Рудакиге ат жайылды,
Жаратқанның бұйрығындай батасы.
Амал қанша, зағип қалған күн болды,
Басып кетті тас қараңғы түн жолды.
Көкірегінің көзі ашық адам ғой,
Өлеңінен шаттық өшіп, мұң толды.
Үміт үзді кешегі көп пайдадан,
Күндер өтті мақтау сөзді қайраған.
Сонда атанды «Ақындықтың патшасы»,
Асыл жырмен адамзатқа сыйлаған.
Сусындадым мөлдірінен тұнықтың,
Іше бердім, молдау ішіп құнықтым.
Рудакидің шексіз шерін шолғанда,
Өз мұңымды елді аңсаған ұмыттым.
Кең ауқымды туады екен жыр басы,
Осы екен­ау ақыл, сезім тұнбасы.
Төрттағанда жатыр екен бой жазып
Мұңлы жалған, төрткүл дүние сырласы.
Гүл тергендей ортасында көгалдың,
Көңіл өсіп, үр жаңа бір оңалдым.
Сарыарқаны сағынғаным бір төбе,
Душанбеден Мәскеуге есен оралдым.

25.10.1983.
Мәскеу



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Орнымнан атып тұрыппын

  • 0
  • 0

Тәжік қызы, мен сені
Көріп ем бұрын Қырымда.
Ол күндер қайда өлшемі,
Кәкімбек Салықов

Толық

Ұлттық мүдде жаршысы

  • 0
  • 0

Құттықтап үш жиырма бес жасыңменен,
Аманжол, Алдыңда тұр асыл белең.
Сен­дағы құр алақан келген жоқсың,
Сырың мол ескі, жаңа ғасырменен.

Толық

Фазыл Кәрібжановқа ода

  • 0
  • 0

«Шын арыс біткен кең жігер,
Үлкеннен үрікпей тең жүрер», –
Деп айтты талай кездескен
Қарағандылық кеншілер.

Толық

Қарап көріңіз