Өлең, жыр, ақындар

Есілге қонды аққулар

Есілге қонды аққу-қаз,
Ақ қанат сылқым сусылдап.
Жағада тұрып болдым мәз,
Сағынған әннен сусындап.
Айдынның беті жанады,
Естіліп ерке саңқылдар.
Жүрекке жалау байлады
Есілге қонған аққулар.
Қызығып асау Есілге,
Аз емес ойға түйгенім.
Есімде... ауыл кешінде
Бетіңнен алғаш сүйгенім.
Толқытып құстар оралған,
Құба тал кетті желкілдеп.
Оянды сезім жоғалған,
Сағынған жүрек елжіреп.
Жанарың қонды жанарға,
«Гәккуге» салса аққу-қаз.
Өзіңнен жеткен хабарға
Жалғанды жаным айтып наз.
Сұлу ән еркін төгілді,
Тулады жүрек бір демде.
Ажарың көзге көрінді
Аққуды аққу сүйгенде.
Қарағай, қайың желпінді,
Құстарға қарап анталап.
Биледі менің еркімді
Жер-көкке қонған махаббат.

24.04.2000.
Қызылжар



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дарабоз туған ер қазақ

  • 0
  • 0

Қазағымның тарихында сұр белең,
Тың игеру деген туды дүрбелең.
Сол жылдарда әйгі болды Тәшенов
«Тың өлкесін» Ресейге бермеген.

Толық

Мағжан ақындықтың Абылайы

  • 0
  • 0

Мағжан ақындықтың Абылайы
Абайды ақындықтың Күні десем,
Ай керек жарқыратар түнін көшем.
Кәкімбек Салықов

Толық

Бошай кітапбаевтың айтқаны

  • 0
  • 0

Ән көтеріп тұрғандай­ақ бұл ғалам,
Әншілерге жақын жүрем бір табан.
Сұлу саздың керектігін байқадым
Басқарма боп жүрген кезде тыңдаған.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер