Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • admin
  • 25.11.2024
  • 0
  • 0
  • 252
Арқалап мұңын ғаламның,
Соққысын таттым заманның.
Ойда жоқта оқ тиіп,
Қиянат шеккен адаммын.
Жүрегім шалқып-тасынған,
Құштарлық шексем жасымнан,
Жадымнан менің шықпайды
Сағымда жүрген асыл жан.
Көбейді достар төрлетіп,
Талай жер көрдім ержетіп.
Таусылды менің тағатым,
Жезкиік, өрден сен кетіп.
Көп іздеп көкте самғадым,
Үмітпен сенім жалғадым.
Шалдықсам жеңіп құсалық,
Сағыныш селін арнадым.
Өтті ме өсек сөз-күйік,
Кетті ме қырда көз тиіп?
Мөп-мөлдір нәзік жан едің,
Сағындым сені, жезкиік.

09.09.1954.
Мәскеу



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкшетау – дархан, думан жер

  • 0
  • 0

Көкшетау – дархан, думан жер
Тау жетпес Көкшетауға жер бетінде,
Сөз жетпес теңеу болар келбетіне.
Кәкімбек Салықов

Толық

Анзопта көрген аруға

  • 0
  • 0

Анзоптың қызы, ғажапсың
Жолаушы аздап наз артсын.
Сезімді сөзім жеткізіп,
Кәкімбек Салықов

Толық

Ата-анасы Қаныштың

  • 0
  • 0

Ата-анасы Қаныштың
Лирикалық поэма
Ой қозғаса келер деме сөз қайдан,
Мезет керек көңіл өсіп, көз тойған.

Толық

Қарап көріңіз