Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • admin
  • 25.11.2024
  • 0
  • 0
  • 326
Арқалап мұңын ғаламның,
Соққысын таттым заманның.
Ойда жоқта оқ тиіп,
Қиянат шеккен адаммын.
Жүрегім шалқып-тасынған,
Құштарлық шексем жасымнан,
Жадымнан менің шықпайды
Сағымда жүрген асыл жан.
Көбейді достар төрлетіп,
Талай жер көрдім ержетіп.
Таусылды менің тағатым,
Жезкиік, өрден сен кетіп.
Көп іздеп көкте самғадым,
Үмітпен сенім жалғадым.
Шалдықсам жеңіп құсалық,
Сағыныш селін арнадым.
Өтті ме өсек сөз-күйік,
Кетті ме қырда көз тиіп?
Мөп-мөлдір нәзік жан едің,
Сағындым сені, жезкиік.

09.09.1954.
Мәскеу



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жезкиікпен сырласу

  • 0
  • 0

Жезкиікпен сырласу
Балғын күнде бал жүзіңе табындым,
Көптен көрмей, енді есімнен жаңылдым.
Кәкімбек Салықов

Толық

Күй – құдірет

  • 0
  • 0

Күй – құдірет
Күй – Фараби жер жаһанмен жарысы,
Күй – Отырар соңғы қоңырау қағысы.
Кәкімбек Салықов

Толық

Қаныш пен Шоқан жалғасты

  • 0
  • 0

Ел абызы Едіге жайлы айтқанды
Шоқан жазып,
Орысша боп хатталды.
Ақылды орыс бір ноғайға аудартқан,

Толық

Қарап көріңіз