Сөкпей өтем досымды

Тарта-тарта шылымды
Құмарымды қандырдым.
Алсын ол да тынымды,
Бурабайда қалдырдым.
Тарттым Кремль төрінде,
Көк будаққа мұң артып.
Тарттым Ұлытау өрінде,
Жезкиікке құмартып.
Өзінде бір дәру бар,
Алға басар ісің де.
Қалды талай арулар
Көк түтіннің ішінде.
Қылмың қақса қыз-шабыт,
Шектім шылым ащысын.
Таттым қымбат пұл тауып,
Сигареттің тапшысын.
Біреу, мүмкін, сөгер де
Тастадың деп кешірек.
Білмеген жан сенер ме,
Қоштасып ем бес рет.
Тарттым ойлы ақ таңда,
Келсе мұңға салар күн.
Біреу шылым тартқанда,
Бәрін де еске алармын.
Өмір – кейде тың нәсіп,
Ащыны да татқызды.
Үйір болған сырласып,
Тәттіні де тапқызды.
Соғыс жылдар... тым ерте
Темекі оқыс қосылды.
Жан баураған мұң шерте
Сөкпей өтем досымды.

12.08.2000.
Бурабай

---