Өлең, жыр, ақындар

Шопеннің жүрегі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1903
Халқының барлық арманын
Күйімен Шопен толғапты.
Қара түн салып қармағын,
Қаумалап қаза торлапты.
Жұмарда көзін айтыпты,
Польшаға қой деп жүрегін.
Аптығып кейін қайтыпты,
Арқалап алып сұм өлім.
Жеріне қоймай шетелдің,
Аманатын ақтапты.
Жүрегін алып Шопеннің
Варшава да сақтапты.
Қасиетті қорымда,
Тұрыпты ұзақ шыны ыдыс.
Жатыпты со бір орында,
Жалынды жүрек бір уыс.
Халқына тілеп бақытты,
Күнді күтіп көгінен.
Жұптасып жүрек жатыпты,
Өзінің туған елімен.
Польшаны Гитлер шаң қылып,
Бояды қанға білегін.
Молаларды жандырып,
Іздеді Шопен жүрегін.
Жүректі халық сақтады,
Қарақшының жолынан.
Қаза болса қарттары,
Жастары алды қолынан.
Жүрек бейне жалаудай
Қолдан қолға ауысты.
Іші күйіп алаудай,
Айласын жау тауысты.
Серпілді Польша түнегі,
Гитлер сұм жойылды.
Ұлы Шопен жүрегі
Қайта орнына қойылды.
1951



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экспромт

  • 0
  • 0

Жалынынан айрылып суып денем,
Кетпесе екен кеудемде тұнып өлең.
Құрыса екен дүниенің құзғындары,
Прометейдің жүрегін жұлып жеген.

Толық

Әжелер

  • 0
  • 0

Ұйықтатып ұясының барша жанын,
Кеш жатып, қарсы алып таң самалын,
Әжелер немересін құшып-сүйіп,
Сезбейді бойы ауырлап шаршағанын.

Толық

Окоп

  • 0
  • 0

Қарасуық уілдеп,
Жерді жапқан жұқа қар.
Қыс лебінен дірілдеп,
Бұғып қалған бұталар.

Толық

Қарап көріңіз