Өлең, жыр, ақындар

Шопеннің жүрегі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1998
Халқының барлық арманын
Күйімен Шопен толғапты.
Қара түн салып қармағын,
Қаумалап қаза торлапты.
Жұмарда көзін айтыпты,
Польшаға қой деп жүрегін.
Аптығып кейін қайтыпты,
Арқалап алып сұм өлім.
Жеріне қоймай шетелдің,
Аманатын ақтапты.
Жүрегін алып Шопеннің
Варшава да сақтапты.
Қасиетті қорымда,
Тұрыпты ұзақ шыны ыдыс.
Жатыпты со бір орында,
Жалынды жүрек бір уыс.
Халқына тілеп бақытты,
Күнді күтіп көгінен.
Жұптасып жүрек жатыпты,
Өзінің туған елімен.
Польшаны Гитлер шаң қылып,
Бояды қанға білегін.
Молаларды жандырып,
Іздеді Шопен жүрегін.
Жүректі халық сақтады,
Қарақшының жолынан.
Қаза болса қарттары,
Жастары алды қолынан.
Жүрек бейне жалаудай
Қолдан қолға ауысты.
Іші күйіп алаудай,
Айласын жау тауысты.
Серпілді Польша түнегі,
Гитлер сұм жойылды.
Ұлы Шопен жүрегі
Қайта орнына қойылды.
1951



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бағынған өзен

  • 0
  • 0

I
Аунақшып жатқан кез еді,
Аспаннан жаңбыр жер тілеп.
Текенің тентек өзені,

Толық

Бейімбет туралы

  • 0
  • 0

— Мүмкін үкім оқылды,
Уақыт шіркін біткенде,
Жүреді оған қай өкпе,
Деп бір ауыл отырды

Толық

Рябина

  • 0
  • 0

Жазды күні ашылды,
Ой, рябина — қызыл моншақтар.
Жат көздерден жасырды,
Жан-жағынан қоршап тал.

Толық

Қарап көріңіз