Өлең, жыр, ақындар

Шопеннің жүрегі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1943
Халқының барлық арманын
Күйімен Шопен толғапты.
Қара түн салып қармағын,
Қаумалап қаза торлапты.
Жұмарда көзін айтыпты,
Польшаға қой деп жүрегін.
Аптығып кейін қайтыпты,
Арқалап алып сұм өлім.
Жеріне қоймай шетелдің,
Аманатын ақтапты.
Жүрегін алып Шопеннің
Варшава да сақтапты.
Қасиетті қорымда,
Тұрыпты ұзақ шыны ыдыс.
Жатыпты со бір орында,
Жалынды жүрек бір уыс.
Халқына тілеп бақытты,
Күнді күтіп көгінен.
Жұптасып жүрек жатыпты,
Өзінің туған елімен.
Польшаны Гитлер шаң қылып,
Бояды қанға білегін.
Молаларды жандырып,
Іздеді Шопен жүрегін.
Жүректі халық сақтады,
Қарақшының жолынан.
Қаза болса қарттары,
Жастары алды қолынан.
Жүрек бейне жалаудай
Қолдан қолға ауысты.
Іші күйіп алаудай,
Айласын жау тауысты.
Серпілді Польша түнегі,
Гитлер сұм жойылды.
Ұлы Шопен жүрегі
Қайта орнына қойылды.
1951



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарақұмда

  • 0
  • 0

Күннің көзі өртеп шөл тек
Үміт күтіп жатыпты алдан.
Жер бетінде жентек-жентек
Сұр толқындар қатып қалған.

Толық

Ашық кел

  • 0
  • 0

Өзімді-өзім бос алдап,
Мақтануды мін көрем.
Қол көтеріп, шошаңдап,
Даурықпаймын мінбеден.

Толық

Почта жәшігі туралы жыр

  • 0
  • 0

О, менің қарағайларым,
Білмейтін ашу-айбарды.
Күзде де көк,
Қыста да көк

Толық

Қарап көріңіз