Өлең, жыр, ақындар

Ел билеген...

"Ел билеген, күні-түні алысқан,
Болған екен бір қатыгез арыстан.
Басын алып ,қарсы келген аңдарды,
Алған екен еш кінәсіз жандарды.
Өзгені емес,өз туысын жығыпты,
Бауырларын шет-шетінен қырыпты.
Бауырларын ана өмірге бағыттай,
Өлтіріпті , аяушылық танытпай.
Бұл нәрсенің ең негізгі себебі,
Таққа талас болмаса екен дегені .
Себебі бұл арыстан мұны көрген,
Өзі әкесін өлтіріп таққа келген.
Халыққа жегізетін таяғы көп,
Ешбіріне Арыстанның аяуы жоқ.
Сол Арыстан – патша болған кешегі,
Өз ұлының қолынан өлген деседі.
Арыстаннан арыс бала туыпты
Кейін ол да әке жолын қуыпты.
Мұндай биліктің еш киесі жоқ,
Тақ пен табыттың иесі жоқ.
Ол жағдай естіп,білген көпке аян,"
Деген екен тақ көрмеген сұр Қоян.
Болмағасын өз басыңда сол жағдай,
Ақыл айту әрқашанда оп-оңай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз