Жеңіс құны

Жеңіс күні - қуанамыз "жеңдік" - деп,
Фашизмге ауыр соққы бердік - деп.
Соғыстан соң бірақ вокзал, базарда,
Қайыр тілеп жүрді сансыз мүгедек.

Ардагерлер еді олар мақтаулы,
Қол-аяғы майданда ет боп қақталды.
Оралған соң, орден тағып соғыстан,
Тастанды жай қайыршы боп қап-қалды.

Сталинге ұнамады бұл жағдай,
Қала толы мүгедектер... құдай-ай!
"Құртыңдар!" - деп, бұйрық берді барлығын,
Жиып алып көз-жасына қарамай.

Валаам жақта бар еді бір бос арал,
Сол аралға күштеп, аулап көп адам.
Көше толы мүгедекті апарып,
Аштан қырды ардагерді мыңдаған.

Болмаса егер ер сыйлайтын қасиет,
Айтылмаса - ерлер жайлы өсиет.
Отанды ешкім қорғамайды жан беріп,
Батырларын өзі өлтірсе мемлекет.

Ал бізде ше? Ардагерлер құнды ма?
Қайыр тілеп қарт ардагер тұрды ма?
Естімедік! Естіртпесін ешқашан...
Біздер үшін әр жауынгер қазына.

Жасай берсін ардагерлер ардақты,
Олар жайлы жазылсын сөз салмақты.
Ер - ел үшін туғаннан соң, елі де -
Батырларын қолдау керек жан-жақты!

Гүлмекен Қасенбайқызы
26.04.2025 ж

---