Өлең, жыр, ақындар

Ерейментауым

Ереймен тау – ерлікке куә,
Бабалар ізі – мәңгілік жыр.
Таң шапағында шоқтанып тұрар,
Ұлт рухымен астасқан нұр.

Сағымға оранған сары белдерің,
Тарихтың сырын шертеді үнсіз.
Тұлпар тұяғы тоздырған жол,
Ұрпаққа қалған – қасиетті із.

Жел тербеткен қоңыр төбелер,
Әнге айналған көктемгі леп.
Көк аспанмен сырласып тұрар,
Ерейменнің биік бір сеп.

Сенде өскен жас – қайратты болар,
Ар-намыс пен елге сенім.
Ерейментауым – жүректен туған,
Мәңгілік менің тірегім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазағым-ау бәрге шақ

  • 1
  • 2

Кең далалы өмір бақ,
Кең көлдерім, суым бақ.
Осы жерге, осы шақ,
Қазақ елім бәрге шақ.

Толық

Қалай кеткен еді бәрі

  • 1
  • 0

Қалай кетті, жазған едім күн нұрын,
Қалай кетті, өлтірген еді сайгүлігің.
Күн нұрын да, сәулесін де салғам ем,
Біткен енді, Құдай сыйың өз бұзды.

Толық

Қарап көріңіз