Өлеңдер - Bilim

RaiymbekZhantayev

Ереймен тау – ерлікке куә,
Бабалар ізі – мәңгілік жыр.
Таң шапағында шоқтанып тұрар,
Ұлт рухымен астасқан нұр.

Қалай кетті, жазған едім күн нұрын,
Қалай кетті, өлтірген еді сайгүлігің.
Күн нұрын да, сәулесін де салғам ем,
Біткен енді, Құдай сыйың өз бұзды.

Кең далалы өмір бақ,
Кең көлдерім, суым бақ.
Осы жерге, осы шақ,
Қазақ елім бәрге шақ.