Жібек жырды есемін түннен түтіп

Табиғатпен кешкілік үндесемін,
Қайтармайды көңілдің түн меселін.
Жұлдыз шығып, аспанға ай қонғанда,
Өзіңді ойлап тәп-тәтті мұң кешемін.

Жүрегімнің өзіңсің көктем әні,
Жетелейді арманның көкке бәрі.
Өмір жайлы, мендегі сезім жайлы,
Жар саламын жыр жазып көпке әлі.

Биіктікті жүрмес ел бекер елеп,
Беделіңді жүремін көтермелеп.
Елеңдеймін кеш болса жолға қарап,
Мен тұратын көшемен өтер ме деп.

Қиялға ерік беруге арман ұста,
Ойланбаудан басқа бір бар ма нұсқа?
Тағат таппай, мені іздеп келді ме деп,
Жалт қараймын, селт етіп әр дауысқа,

Күн батады қызарып, күреңітіп,
Жібек жырды есемін түннен түтіп.
Сен жүретін жолдардың барлығы да,
Маған алып келердей жүрем күтіп…
Айгүл Қадыр

---