Ішкі күрес

Алаулаған жүрек оты сөнбейді,
Жүрек тағы ақылыңа көнбейді.
Құдіретті қасиет бар адамда,
Өлім сәті келмейінше өлмейді.

Ішкі күрес – өз-өзіңді қинайтын,
Кейде бәрі ішіңе көп сыймайтын.
Адамдар бар, адамдарды жіберер,
Бір адам бар, бір адамды қимайтын.

Кейде реніш, кейде басар мұң-қайғы,
Бірақ соған жүрек мәңгі солмайды.
Күндер өтіп, жазылатын жаралар,
Қуаныштың күні мәңгі болмайды.

Сана берген адамзатқа ерекше,
Бірақ барлық адамға бұл керек пе?
Бір адам бар, қадір тұтар жолдасын,
Бір адам бар, қылмас оны керек те.

Сұлу дейміз сұлу бейне көргенде,
Асығамыз өсек болса білгенге.
Бастар істі тез бітіріп тастасақ,
Қиналмай көп, жұмыс істеп өлгенше.

Жанның тәтті екені де мәлім бұл,
Қиналғанда барлығына жаның пұл.
Алға қарай жүре берсем сүрінбей,
Босқа кетпей төккен терім, әлім құр.

Алысатын алып сезім іштегі,
Жеңе алмайтын бұл құдірет күш пе еді?
Өз-өзіңді таппай жүрген сәтіңде,
Кейбір жанның күйіп-пісер іштері.

---