Өлең, жыр, ақындар

Түнгі сыр

Тапқандай мына күйдің бір амалын,
Сүйкімдім, тағы да ойға оралдың.
Қиялымда құшағыңа қайта еніп,
Жалыныңда от болып қайта жандым.

Жан-тәніңнен атқылап сырың керім,
Әрбір сөзің самалдай соққан желім.
Жаным деген үндерің ыстық мұң боп,
Жүрегімді жібітті сүйген ерін.

Ай сәулесі жүзіңнен сәуле іздеген,
Жүрек соғыс тыншымайтын тым нәзік ең.
Бақыт жайлы сұраса, сен деп айтам,
Жан дүнием шамшырағы тек өзің ең.

Жел сыңғырап айтқанда қанша ма сыр,
Кеудемдегі тұншыққан сөздер асыл.
Бірге өткен сол күндер елес болып,
Жоқ кезіңде жүрегім мейлі ала сұр.

Көңілімнің көгінде жалғыз арман,
Өзгелерден артықсың, тең бола алман.
Қиялымның төрінде сен тұрғанда,
Жан жүрегім шаттыққа толған ғалам.

Саған арнап жыр жазып қайта тудым,
Әрбір сөзді жүректен гүл боп қондым.
Өлеңімнің әр шумағы сырлы әуен,
Махаббаттың айдынын тербеп тұндым.

Көздеріңнен шұғыла тамар әсем,
Сезіміңе бөленіп шаттық кешем.
Армандардың ішінде сен ғанасың,
Сенсіз өмір бар болса сүрместе ем.

Түнгі ойлар арналады саған ғана,
Жүрегімнің үміті жалған ба да?
Мәңгілікке сен үшін жыр боп аққан,
Толқын-толқын арманым арман ғана.

Сүйіктім, сен мен үшін сәуле едің,
Жанарыңнан таптым мен шын керегін.
Түнгі аспан куә боп бар сезімге,
Жүрегімде мәңгілік жыр тербедің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз