Өлең, жыр, ақындар

Еді онда күн боран...

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2495
Еді онда күн боран,
Вокзал басы бір дүлей.
Ажал жақын тұр ма оған...
Қалды әкем үндемей.
Ауру жүрек ұрады
Көкірегінде дүрсілдеп.
«Жалғызым!» деп жылады,
Айтады енді кім «сүй» деп!
«Көремін бе сені енді!»
Көзінен жас тұр ыршып.
Поезд жүйтки жөнелді,
Алып ұшып тыпыршып.
Әкем әбден жүдеген,
Кетіп қалған кескіні.
Сәтті сапар тілеген
Соңғы үні естілді.
Қарап едім мен оған,
Терезеге асылып.
Көрсетпейді күн боран,
Қарлы құйын жасырып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өсиет

  • 0
  • 0

Тұрмын алып бас киімді
Туысқандар қабырында.
Көздерімнен жас құйылды
Жаным батып ауыр мұңға.

Толық

Табылған қала

  • 0
  • 0

Өз көзіне сенбегендей әлі жұрт,
Қақпа алдында тұрып қапты аңырып.
Жер астына түсіп кеткен бір қала
Мың жылдан соң жатыр қайта табылып.

Толық

Сызықтар

  • 0
  • 0

Сызықтардың сыры жұмбақ тұмандай,
Келем оның құпиясын ұға алмай.
Мүмкін сызық түспей қағаз бетіне
Көңілдерде жүзіп жүрген шығар жай.

Толық

Қарап көріңіз