Өлең, жыр, ақындар

Еді онда күн боран...

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2186
Еді онда күн боран,
Вокзал басы бір дүлей.
Ажал жақын тұр ма оған...
Қалды әкем үндемей.
Ауру жүрек ұрады
Көкірегінде дүрсілдеп.
«Жалғызым!» деп жылады,
Айтады енді кім «сүй» деп!
«Көремін бе сені енді!»
Көзінен жас тұр ыршып.
Поезд жүйтки жөнелді,
Алып ұшып тыпыршып.
Әкем әбден жүдеген,
Кетіп қалған кескіні.
Сәтті сапар тілеген
Соңғы үні естілді.
Қарап едім мен оған,
Терезеге асылып.
Көрсетпейді күн боран,
Қарлы құйын жасырып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Солдат жесірі

  • 0
  • 0

Қас тағдырдан қолды жайып қолқалап,
Сұрадың сен жылы рай мен оң қабақ,
Төлегенін күткен зарлы Жібектей
Қара көзің күңгірт тартты жол қарап.

Толық

Ұлыма

  • 0
  • 0

(Бейбітке)
Ақын көңіл өзендей есіп, тасып,
Қойдым үйге серіппелі бесікті асып.
— Төр алдында орыным дайын ба,— деп,

Толық

Ақ қалпағы басында

  • 0
  • 0

Көгінде күн күркіреп,
Алды үйіріп даланы.
Жаңбырлы бұлт сіркіреп,
Шайып өтті ауаны.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар