Өлең, жыр, ақындар

Соғыс жылы Көкшетауда

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3045
Қасымда Нұрқан бар еді,
Көкшетау басы қар еді-
Есіме сол күн түседі,
Қылшылдап тұрған қыс еді...
Есілдің бойын жағалап,
Жөнелдік елді аралап.
Соғыс та ол кез бітпеген,
Жылытты жұртты отты өлең.
Қолында Нұрқан домбыра,
Соқты көп өлең желпініп.
Қанатын күйге малды да,
Құлағын түрді ел тұнып.
Сайрады шешен домбыра,
Төгілді мөлдір жыр кәусәр.
Болды ол елдің алдында
Ақан сері, Біржан сал.
Есілді сонда Есілдей,
Өршеленіп Нұрекең.
Ағылып көл-көсірдей,
Жая берді жыр өркен.
Қасымда Нұрқан бар еді,
Көкшетау басы қар еді.
Қылшылдап тұрған қыс еді,
Есіме сол күн түседі.
1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ қайың

  • 0
  • 1

Жапырағын күн сүйіп,
Бұтағын жел тербеткен.
Даласында Волховтың,
Дарқан өсіп ер жеткен.

Толық

Сыр бойында күн жауын

  • 0
  • 2

Қып-қызыл оттан өрілген,.
Найзағайдың қамшысы.
Меруерттей саулап төгілген,
Жаңбырдың жеңіл тамшысы.

Толық

Кемпірқосақ

  • 0
  • 3

Жердің жүзі дірілдеп
Жел дауылды сапырса.
Төсін бұлттың тілімдеп,
Қөк жалындар атылса.

Толық

Қарап көріңіз