Өлең, жыр, ақындар

Бір ағайға

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2004
Оңай ма екен сүйген жардан айрылу,
Көкіректі қарыс айырар қайғы у.
Алпыс асып, таянғанда жетпіске
Мұз жүректі жібіте алар қай жылу.
Алдыңғының сырын шерткен соңғыға,
Ол барында шешен еді домбыра.
Ол барында жарық еді қара түн,
Ол барында тегіс еді жол мына.
Секілді бір кітапхана мүйісі,
Ол барында базар еді үй іші.
Ол барында бөлмелерден келетін
Гүлдер менен жастық шақтың иісі.
Жаз — өмірдің қандай қорлық қысқасы,
Қылқияды борандатқан қыс басы.
Жазың өтіп, күзің кетіп қалғанда
Өзіңді-өзің енді берік ұсташы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңыраулы өзен, қоңыр кеш

  • 0
  • 0

Қоңыраулы өзен,
қоңыр кеш
Көк шымылдық ашылған.
Мөлдір кеш, нәзік со бір кеш

Толық

Тосын

  • 0
  • 0

Құмдарының шоқысы,
Көк торғынды жамылған.
Қеліншектей сән түзеп,
Сәукеле бұлттан салынған.

Толық

Исфара

  • 0
  • 0

Тау басына қонса мейлі қыс ақпан,
Жазды Исфара босатпайды құшақтан.
Айтты досым тәжіктерше Исфара —
Деген сөз ол:— тоқта, мейман, түс аттан!

Толық

Қарап көріңіз