Өлең, жыр, ақындар

Бір ағайға

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2100
Оңай ма екен сүйген жардан айрылу,
Көкіректі қарыс айырар қайғы у.
Алпыс асып, таянғанда жетпіске
Мұз жүректі жібіте алар қай жылу.
Алдыңғының сырын шерткен соңғыға,
Ол барында шешен еді домбыра.
Ол барында жарық еді қара түн,
Ол барында тегіс еді жол мына.
Секілді бір кітапхана мүйісі,
Ол барында базар еді үй іші.
Ол барында бөлмелерден келетін
Гүлдер менен жастық шақтың иісі.
Жаз — өмірдің қандай қорлық қысқасы,
Қылқияды борандатқан қыс басы.
Жазың өтіп, күзің кетіп қалғанда
Өзіңді-өзің енді берік ұсташы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзен жағасында

  • 0
  • 0

Жүзіп өтіп Торғайды
Қорқынышты сезінбей.
Балалар суда ойнайды
Баяғы күнгі өзімдей.

Толық

Гүл өмір

  • 0
  • 0

(Ұлым Атығайға)
Көктемде қолға ұстаған гүлім едің,
Кеудемде бір күй болып күбірледің.
Жоқтаймын, жалтақ-жалтақ қарай берем,

Толық

Кішкентай адам

  • 0
  • 0

(Қазақстан Жазушылар одағы үйінің
вахтері Анна Степановна Коробкова
пенсияға шыққанда)
Алыпқа оны еш ақын теңеген жоқ,

Толық

Қарап көріңіз