Өлең, жыр, ақындар

Бір ағайға

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2033
Оңай ма екен сүйген жардан айрылу,
Көкіректі қарыс айырар қайғы у.
Алпыс асып, таянғанда жетпіске
Мұз жүректі жібіте алар қай жылу.
Алдыңғының сырын шерткен соңғыға,
Ол барында шешен еді домбыра.
Ол барында жарық еді қара түн,
Ол барында тегіс еді жол мына.
Секілді бір кітапхана мүйісі,
Ол барында базар еді үй іші.
Ол барында бөлмелерден келетін
Гүлдер менен жастық шақтың иісі.
Жаз — өмірдің қандай қорлық қысқасы,
Қылқияды борандатқан қыс басы.
Жазың өтіп, күзің кетіп қалғанда
Өзіңді-өзің енді берік ұсташы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жастық пен қарттық

  • 0
  • 0

Жатық ойлайды:
Күнім жаңа басталды деп,
Жалыныммен төңкерем аспанды деп,
Дауылыммен ұшырам тастарды деп.

Толық

Өзгерген өлке

  • 0
  • 0

Шілдеде шарлап аңызақ,
Жонына күзде сыз өтіп,
Қысында боран азынап,
Ала алмай бойын түзетіп,

Толық

Эльбрус

  • 0
  • 0

Егіз шыңды Эльбрус
Мұздан ғана жаралған.
Сәулесімен күншығыс,
Қабырғасы қаланған.

Толық

Қарап көріңіз