Өлең, жыр, ақындар

Анька-партизанка

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1968
Жаудың күшті тұрағы,
Аларда бір көпірді.
Партизан қыз құлады
Оқ тиген құс секілді.
Анька-партизанка.
Жаңа ғана жүгіріп,
Жүр еді ол оқ тасып.
Көкірегі суынып,
Жатыр енді қоштасып,
Анька-партизанка.
Көріп талай өлімді,
Кетсе-дағы еті өліп.
Командирі егілді
Алды жерден көтеріп,
Анька-партизанка.
Қозғап жүрттың сезімін,
Қалжыратты бұл өлім.
Айтуынша өзінің
Қойды орманға жүрегін,
Анька-партизанка.
Көк орманда сол жүрек
Гүл боп, шықты желбіреп.
Атайды оны Анька деп
Жұрт ішінен елжіреп,
Анька-партизанка.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір жолы

  • 0
  • 0

Өмір, өмір, өмір жолы ирелең,
Күнделікті таусылмайды күйбелең.
Ерте шығып сол ирелең жолменен
Кеште шаршап ораламын үйге мен.

Толық

Эскалатор

  • 0
  • 0

Эскалатор барады алып төменге,
Эскалатор барады алып тереңге,
Миллион аяқ—миллион орман көшкендей
Барады ағып, барады ағып төбемде.

Толық

Ақырын күт, асықпа

  • 0
  • 0

Ойға батып, сарылып,
Жігеріңді жасытпа.
Ауыр мұңнан арылып,
Ақырын күт, асықпа.

Толық

Қарап көріңіз