Өлең, жыр, ақындар

Анька-партизанка

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1853
Жаудың күшті тұрағы,
Аларда бір көпірді.
Партизан қыз құлады
Оқ тиген құс секілді.
Анька-партизанка.
Жаңа ғана жүгіріп,
Жүр еді ол оқ тасып.
Көкірегі суынып,
Жатыр енді қоштасып,
Анька-партизанка.
Көріп талай өлімді,
Кетсе-дағы еті өліп.
Командирі егілді
Алды жерден көтеріп,
Анька-партизанка.
Қозғап жүрттың сезімін,
Қалжыратты бұл өлім.
Айтуынша өзінің
Қойды орманға жүрегін,
Анька-партизанка.
Көк орманда сол жүрек
Гүл боп, шықты желбіреп.
Атайды оны Анька деп
Жұрт ішінен елжіреп,
Анька-партизанка.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бабасы мен баласы туралы

  • 0
  • 0

( Баллада)
БАБАСЫ
Дала дауыл ақырған,
Тобыл толқын сапырған,

Толық

Қараспан тауы

  • 0
  • 0

Төбесінде зеңгір көк —
Тебетейі жарасқан.
Жер мен көкті белдеулеп,
Тартыла қалған Қараспан.

Толық

Орал, 1942 жыл

  • 0
  • 0

Тоқталатын кезі жетті жаңбырдың,
Ашық күнді енді саған қалдырдым.
Эшелондар, эшелондар зулайды,
Күйін шертіп тартыстағы тағдырдың.

Толық

Қарап көріңіз