Өлең, жыр, ақындар

Анька-партизанка

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1842
Жаудың күшті тұрағы,
Аларда бір көпірді.
Партизан қыз құлады
Оқ тиген құс секілді.
Анька-партизанка.
Жаңа ғана жүгіріп,
Жүр еді ол оқ тасып.
Көкірегі суынып,
Жатыр енді қоштасып,
Анька-партизанка.
Көріп талай өлімді,
Кетсе-дағы еті өліп.
Командирі егілді
Алды жерден көтеріп,
Анька-партизанка.
Қозғап жүрттың сезімін,
Қалжыратты бұл өлім.
Айтуынша өзінің
Қойды орманға жүрегін,
Анька-партизанка.
Көк орманда сол жүрек
Гүл боп, шықты желбіреп.
Атайды оны Анька деп
Жұрт ішінен елжіреп,
Анька-партизанка.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын өлімі

  • 0
  • 0

Қара көйлек көк киіп,
Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.

Толық

Жүзім – жұлдыз анар – таң

  • 0
  • 0

Толқисың бұлттай көк жібек,
Шеберсің көрген қалар таң.
Күніңдей ыстық елжіреп,
Жаясың құшақ, Самарқан.

Толық

Адрессіз хат

  • 0
  • 0

Жол жүруге жиналып,
Тұрды біздің факультет...
Көп ішінде ұялып,
Қоштаспадым, ғафу ет...

Толық

Қарап көріңіз