Өлең, жыр, ақындар

Анька-партизанка

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1913
Жаудың күшті тұрағы,
Аларда бір көпірді.
Партизан қыз құлады
Оқ тиген құс секілді.
Анька-партизанка.
Жаңа ғана жүгіріп,
Жүр еді ол оқ тасып.
Көкірегі суынып,
Жатыр енді қоштасып,
Анька-партизанка.
Көріп талай өлімді,
Кетсе-дағы еті өліп.
Командирі егілді
Алды жерден көтеріп,
Анька-партизанка.
Қозғап жүрттың сезімін,
Қалжыратты бұл өлім.
Айтуынша өзінің
Қойды орманға жүрегін,
Анька-партизанка.
Көк орманда сол жүрек
Гүл боп, шықты желбіреп.
Атайды оны Анька деп
Жұрт ішінен елжіреп,
Анька-партизанка.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гетенің емені

  • 0
  • 0

Ойнатып Гете өлеңді,
Құмарын жанның қандырған.
Бойлатып көкке еменді,
Мұра қып артқа қалдырған.

Толық

Нұрқан аға

  • 0
  • 0

1
Кеше мен көңілді едім,
Отырмын бүгін налып.
Көзіме көрінбедің,

Толық

Тәтті көрші, тату дос

  • 0
  • 0

Жыр арнадым мен де ұлыңның біріндей,
Саған деген көңілім бар күніңдей.
Саған деген сезімім бар аяулы
Өзбекстан, өз бақшаңның гүліндей.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер