Тас қалаушының жыры
- 0
- 0
Іздегенде алғашқы баспана адам,
Мен сонда сазды илеп, тас қалағам.
Менің ізім басталып тас үңгірден,
Менің ізім көрінген астанадан.
Анька-партизанка
Жаудың күшті тұрағы,Аларда бір көпірді.
Партизан қыз құлады
Оқ тиген құс секілді.
Анька-партизанка.
Жаңа ғана жүгіріп,
Жүр еді ол оқ тасып.
Көкірегі суынып,
Жатыр енді қоштасып,
Анька-партизанка.
Көріп талай өлімді,
Кетсе-дағы еті өліп.
Командирі егілді
Алды жерден көтеріп,
Анька-партизанка.
Қозғап жүрттың сезімін,
Қалжыратты бұл өлім.
Айтуынша өзінің
Қойды орманға жүрегін,
Анька-партизанка.
Көк орманда сол жүрек
Гүл боп, шықты желбіреп.
Атайды оны Анька деп
Жұрт ішінен елжіреп,
Анька-партизанка.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Желді кезең
- 0
- 0
Қойшының қоңыр әні қой қайырған
Ұшқанда жазғы ауылдың жайлауынан,
Еседі әнмен бірге ерке желдер
Желпініп Желдікезең қойнауынан.
Сыр, саған!
- 0
- 0
Дариға, Сырға келемін,
Жел қуған бұлттай қиырдан.
Көз жасым мен өлеңім,
Жаңбырдай Сырға құйылған.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі