Өлең, жыр, ақындар

Анька-партизанка

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1943
Жаудың күшті тұрағы,
Аларда бір көпірді.
Партизан қыз құлады
Оқ тиген құс секілді.
Анька-партизанка.
Жаңа ғана жүгіріп,
Жүр еді ол оқ тасып.
Көкірегі суынып,
Жатыр енді қоштасып,
Анька-партизанка.
Көріп талай өлімді,
Кетсе-дағы еті өліп.
Командирі егілді
Алды жерден көтеріп,
Анька-партизанка.
Қозғап жүрттың сезімін,
Қалжыратты бұл өлім.
Айтуынша өзінің
Қойды орманға жүрегін,
Анька-партизанка.
Көк орманда сол жүрек
Гүл боп, шықты желбіреп.
Атайды оны Анька деп
Жұрт ішінен елжіреп,
Анька-партизанка.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хиуа

  • 0
  • 0

Жанып тұрған сағым оттай
Қызыл шақа жоталарда,
Доңғалағы шаңырақтай
Салдырайды қоқан арба.

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Торғай бойы, Тосын жері
Бұйра құмның бөктері.
Жаз самалы жан тербетті
Қандай әсем көктемі.

Толық

Ізгілік

  • 0
  • 0

Өзендер суын ұсынып,
Таратар нұрын күн бөліп.
Жаныңды орман түсініп,
Сыйлайды барсаң гүл беріп.

Толық

Қарап көріңіз