Өлең, жыр, ақындар

Бидай моншақтары

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2130
Машинаның оттары шалқып ұдай,
Арай шашқан прожектор жарқылындай,
Тулайды егін Қостанай даласында
Жарына ұрған Тобылдың толқынындай.
Саласындай саусақтың самсап бәрі,
Тербеледі бидайдың моншақтары.
Кең далада керемет күй күркіреп,
Қырмандарға құйылған жол соқпағы.
Қызыл керуен ағылған жол бойында,
Дала толған дүбірлі комбайнға.
Тер маржаны жаңбырдай мөлдірейді,
Күн қарыған диқанның маңдайында.
Отты күнгі Отанның солдатындай,
Барады ерлер аршындап алға тынбай.
Арттарында қалады қырман таулар —
Сапырылған сағыммен сары алтындай.
Атақтары аспандап ел көгіне,
Қуантты олар ересен еңбегіне.
Жер жұлдыздай гүлдерін тағып жатыр
Өңін қайта өзгерткен ерлеріне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қозы

  • 0
  • 0

Қырдан ойға шұбырып,
Құлады қой маңырап.
Қарсы шықты жүгіріп,
Жас қозылар жамырап.

Толық

Қала берді қара көз

  • 0
  • 0

Күлімкөзді Күнсұлу,
Көк көйлегі судырлап.
Бейне біздің қызыл ту,
Орамалын тұр бұлғап.

Толық

Ертісте

  • 0
  • 0

Найзағайлы күрең түсте
Мейлі өзенде тұрсын дүлей.
Абай жүзген ұлы Ертіске
Кете алам ба бір сүңгімей?!

Толық

Қарап көріңіз