Өлең, жыр, ақындар

Белгі

  • 31.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2020
Мен заманның сескенем сыңайынан,
Жер сұрқынан, аспанның райынан.
Оңайынан оңалар орайы жоқ,
Ығысады жыр жылап, мұңайып ән.
Үндемесем болмайды, сөйлемесем,
Астарласам көнбейді, бейнелесем.
Баласына ана жүр арақ сатып,
Ұрпағына арақ ішпе дей ме десем!
Мына базар өз заңын елге ұсынды,
Кімге айтамыз өлеңмен енді сырды?
Арды ойламай, барды ойлау —
бұл заманның
Бедеріне соғылған белгі сынды.
Көрінбейтін сыздауық көбеде өсті,
Көкіректің көзімен көреді есті.
Шілдехана азайып, шығасы асса,
Өкінбестей, басымыз көп емес-ті.
Құбылмалы замандар, толқымалы,
Күнге қарай тіршілік талпынады.
Азаттықтан айрылып қалмау үшін,
Көп күш керек болады, халқым, әлі.
Тексіз еткен ол қоғам. Несі ұнайды?
Тегі барлар тозбайды, жасымайды.
Өмірге үйрен,
Адамды адал болса,
Басы мен екі қолы асырайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қала

  • 0
  • 0

Рухымыз кетпепті аласарып,
Азаттықтың байрағын ала салып,
Өркениет аулына көш түзедік,
Алдыменен жол салып, қала салып.

Толық

Көгілдір кештерінде Көкшетаудың

  • 0
  • 0

Ауаның өзінде де көк шырай қап,
Самал жел көк бояуын төксін ойнап...
Көкшетау!
Көгілдір нұр!

Толық

Алатау

  • 0
  • 0

Алатау, айбатты тау, өр еңселі,
Таң сайын тереземнен көрем сені.
Көктемде сел тасытқан сен туралы
Келеді ағытылмай өлең селі.

Толық

Қарап көріңіз