Өлең, жыр, ақындар

Кеніш

  • 31.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2245
Қызғанамын бөтені, бөгдесінен,
Келем дейді біреулер кеудесімен.
Алам дейді біреулер теңгесімен —
Даласына бабамның қадалады,
Қандай амал табайын енді осы мен?!
Көзім көрді алғанды, тасығанды,
Қазынасы қазақтың есін алды.
Сандықтарым ортайды, кенім кетті,
Күлбілтелеп сөйлейтін несі қалды?!
Қырға шықсам — қызғалдақ орғандаймын,
Ойға түссем — орнайды ормандай мұң.
Сор құдықтың басына сорға қонған
Сол аулымды жаулатып алғандаймын.
Сол ауылды ойлаймын, сол ауылды,
Солар еді көтерген жалауымды.
Бар дарынды туғызған байтақ еді,
Бастан неге кешеді бар ауырды?
Қыздың орны емес-ті дода басы,
Додалы елдің жоқ емес еді ағасы.
Тамырымды қиғызбас,
Мәуем кетсе —
Тәуелсіздігімнің садағасы.
Бұлбұл ақын бұл елде тыңдала ма?
Безер туған бауырлар тілді ала ма?
Бұлбұл жылар — кеткенді қайтаратын
Бұтақ өніп шыққанша бұл далаға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уақыт пен жастық жыры

  • 0
  • 0

— Ақ таң едім,
Алаулы кештер едім,
Күн боп,
Түн боп мезгілді кестеледім.

Толық

Жас баланың жанарына қараңдар

  • 0
  • 0

Ай мен күннің тұтылғанын кім құптар?
Айтылуға тиіс бүкіл шындықтар.
Ай нұры мен күн сәулесі қоршаған
балалық деп аталатын құрлық бар.

Толық

Көше

  • 0
  • 0

Көше — толқын, айналған қатты ағысқа,
Табылғандай таныс та, жат дауыс та.
Біреу түсіп келеді "Волгасынан"
Біреу мініп жатқанда автобусқа.

Толық

Қарап көріңіз