Өлең, жыр, ақындар

Кеніш

  • 31.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2082
Қызғанамын бөтені, бөгдесінен,
Келем дейді біреулер кеудесімен.
Алам дейді біреулер теңгесімен —
Даласына бабамның қадалады,
Қандай амал табайын енді осы мен?!
Көзім көрді алғанды, тасығанды,
Қазынасы қазақтың есін алды.
Сандықтарым ортайды, кенім кетті,
Күлбілтелеп сөйлейтін несі қалды?!
Қырға шықсам — қызғалдақ орғандаймын,
Ойға түссем — орнайды ормандай мұң.
Сор құдықтың басына сорға қонған
Сол аулымды жаулатып алғандаймын.
Сол ауылды ойлаймын, сол ауылды,
Солар еді көтерген жалауымды.
Бар дарынды туғызған байтақ еді,
Бастан неге кешеді бар ауырды?
Қыздың орны емес-ті дода басы,
Додалы елдің жоқ емес еді ағасы.
Тамырымды қиғызбас,
Мәуем кетсе —
Тәуелсіздігімнің садағасы.
Бұлбұл ақын бұл елде тыңдала ма?
Безер туған бауырлар тілді ала ма?
Бұлбұл жылар — кеткенді қайтаратын
Бұтақ өніп шыққанша бұл далаға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кіндік шеше

  • 0
  • 1

Көбірек қыста дауылдар,
Азырақ жазда жауындар
Болатын сонау алыста
Үшарал дейтін ауыл бар.

Толық

Жақсылықтың бағасы

  • 0
  • 1

Бітер емес сағынышым,
Сезім неге жомарт тым?
Бір бақытты табу үшін
Бір бақытты жоғалттым.

Толық

VI бөлім

  • 0
  • 0

Көркемдікке болмас дүние, сірә жат.
Ақын — аққу, ақ қанатты, үні азат.
Рақымы зор Раббыңызға, жамағат,
Жыр тілінде етіңіздер мінәжат!

Толық

Қарап көріңіз