Өлең, жыр, ақындар

Скульптор

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1623
(Хакімжан Наурызбаевқа)
Ұйықтамай түндер ол шыққан
Кеудесін кернеп бір арман.
Құдайдай құйып балшықтан
Адамды жасап шығарған.
Маңдайдан терін сыпырып,
Көрмеген жаны жай тауып.
Өліге тірлік бітіріп,
Өмірді берген қайтарып.
Құйындай қиял үйіріп,
Әуремен өткен әр кеші.
Металға түскен құйылып,
Ойының ұйып сәулесі.
Ұйқысыз түндер өтеліп,
Тұғырға- қонды тас тұлға.
Өнерін биік көтеріп,
Өзі тұр соның астында.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн көзі

  • 0
  • 0

Тұманды аспан қар тастап,
Тұр еді кеше суытып.
Лақтырып қысты жамбасқа ап,
Күн шықты жерді жылытып.

Толық

Керуенші келіншек

  • 0
  • 0

Ақша жүзі қоңырқай,
Күйдіргендей күн ептеп.
Арбасына ақ бидай,
Атып жатыр күректеп.

Толық

Күткенде

  • 0
  • 0

Қазақ бауы1 бұрышы,
Кездескем сонда еркеме.
Жалғасқан кештің бір ұшы
Созылып түннен ертеңге.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар