Өлең, жыр, ақындар

Ұшқыштың өлімі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2036
Өмір шіркін жалт беріп қас қағымда,
Жанды ол лаулап Польшаның аспанында
Қоштасуға ақтық оқ атылмады,
Қойылмады тәні оның жас қабырға.
Өмір-өлім жекпе-жек таласында,
Жер мен көктің жоқ болды ол арасында.
Соңғы жасы құйылмай қалды тұнып,
Дөңгеленген көзінің шарасында.
Жалын өртеп жас жанын тілге келмей,
Болды ол қолын соңғы рет сермегендей,
Көк жүзінен жұлдыздай кетті ағып,
Шіркін жерде туған соң жерде өлмей.
Алда көрер қызығы, тамашасы —
Жиырма жас не, жиырма жас —
бала жасы.
Көкке қарап телміріп қала берді,
Бір қара көз жайылып қара шашы.
Снарядтай от шашып күн зыр қағып,
Жапты аспанды қарақшы түн ұрланып.
Жүрегіндей өртенген жас батырдың,
Жарық жұлдыз биікте тұрды жанып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әбіқай

  • 0
  • 0

Сөз келсе сыпайы боп сызылмаған,
Әбіқай от жалынды қызулы адам.
Отырған көбінесе өлең жасап,
Ұйқасы балталаса бұзылмаған.

Толық

Күннің шығуы

  • 0
  • 0

Адыры тартып шағырмақ,
Көрінді таңда тау тұңғыш.
Қанаты от боп жалындап
Келеді жерде алтын құс.

Толық

Псков жерінде

  • 0
  • 0

Секілденіп Невскийдің қалқаны
Көк ормандар көзді алыстан тартады,
Шіркеулерде әлі күнге сақталған,
Өліктердің сүйегінің сар табы.

Толық

Қарап көріңіз