Өлең, жыр, ақындар

Ұшқыштың өлімі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1970
Өмір шіркін жалт беріп қас қағымда,
Жанды ол лаулап Польшаның аспанында
Қоштасуға ақтық оқ атылмады,
Қойылмады тәні оның жас қабырға.
Өмір-өлім жекпе-жек таласында,
Жер мен көктің жоқ болды ол арасында.
Соңғы жасы құйылмай қалды тұнып,
Дөңгеленген көзінің шарасында.
Жалын өртеп жас жанын тілге келмей,
Болды ол қолын соңғы рет сермегендей,
Көк жүзінен жұлдыздай кетті ағып,
Шіркін жерде туған соң жерде өлмей.
Алда көрер қызығы, тамашасы —
Жиырма жас не, жиырма жас —
бала жасы.
Көкке қарап телміріп қала берді,
Бір қара көз жайылып қара шашы.
Снарядтай от шашып күн зыр қағып,
Жапты аспанды қарақшы түн ұрланып.
Жүрегіндей өртенген жас батырдың,
Жарық жұлдыз биікте тұрды жанып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзетші

  • 0
  • 0

Жалтырап көзге түседі,
Ай астында ақ тақыр.
Ақ тақырдың үстінде,
Ақ алтындай дән жатыр.

Толық

Белігісіз солдат басында

  • 0
  • 0

Өлтірді оны бірақ солдат өлмеді,
Өшірді оны, бірақ оты сөнбеді.
Бүкіл халық иығына сап көтерігі,
Кремльдің қасына әкеп жерледі.

Толық

Берді ағаның сөзі

  • 0
  • 0

Отырдық таста тілсіз ұғынысып,
Жүректен жатты өлең бұл-бұл ұшып.
Көктемгі Копетдагтың көлеңкесі,
Көңілге ақ шуақ боп тұрды түсіп.

Толық

Қарап көріңіз