Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6810
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Татар қызы ғалибану

  • 0
  • 2

Торғайда сені көргенім,
Сонау бір бала шағыңда.
Борығын тарттық көлдердің,
Жүзгенде дала сағымға.

Толық

Бурабай көл

  • 0
  • 6

(Өміржанға)
Мінгескен айнала тау арқасына,
Бурабай жатыр орман ортасында.
Бір сүңгіп Бурабайдың толқынына,

Толық

Қарқаралы қызы

  • 0
  • 0

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Хатқа жүйрік сол қалқам мұсылманша.
Халық өлеңі.
Қарқаралы бауырында,

Толық

Қарап көріңіз