Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6625
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

«Қаракөз»

  • 0
  • 0

Қаракөз шарап ұсынды
Шараптың аты «Қаракөз».
Көрер ем сенің күшіңді
Кездеспей қалдың ана кез.

Толық

Бұғылы

  • 0
  • 0

Сандық тасты аспанмен жалғастырып,
Құйылады құпия ауа мөлдір.
Бұғылыда күз отыр малдас құрып,
Денесіндей бұғының ала теңбіл.

Толық

Қазақ тілі

  • 0
  • 0

Орта жолда бүріп тастап оқ құзғын,
Құлап жаттым құшағында көк мұздың,
Қасіретімді —қазақ тілін қанат қып,
Төрт бұрышты дүниеге жеткіздім.

Толық

Қарап көріңіз