Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6171
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Қарқаралы қызы

  • 0
  • 0

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Хатқа жүйрік сол қалқам мұсылманша.
Халық өлеңі.
Қарқаралы бауырында,

Толық

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Ақын жасау қолында емес сыншының,
Тілді жасау қолында емес тілшінің,
Халық өзі тіл мұхитын ағызып,
Халық өзі тұрғызады жыр шыңын.

Толық

Ұльітау

  • 1
  • 0

Сағындым Кішітауымды,
Сағындым Ұлытауымды,
Сағындым туған бауырымды,
Сағындым қайран ауылымды.

Толық

Қарап көріңіз