Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6470
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Мектеп

  • 0
  • 1

Көкке бойы өрлеген,
Көк шатырлы мектебім.
Өткізіп ем сенде мен
Өмірімнің көктемін.

Толық

Жасыбай көлі

  • 0
  • 34

Тербеліп жасыл бұлттай жасыл айдын,
Мұнартып келе жатыр Жасыбайдың.
Менмен шың, меңіреу құз, мелшиген тас
Қарайды теңірекке шашып айбын.

Толық

Майдандағы жігіттің жыры

  • 0
  • 0

Жаздың түні жас жарыммен,
Келіп қайың қасына,
Бұтақтарға тұрушы едік
Шынтақ қойып, асыла.

Толық

Қарап көріңіз