Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6239
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Көз жасы

  • 0
  • 0

(Оңтүстік Африка республикасы ақыны Занеле Дланилиге)
Ол кеткелі жылдар өтті елінен,
Тұрақ тапты Ұлы Совет жерінен.
Келеді ол жалғыз емес екеу боп,

Толық

Торғай қақпасы

  • 0
  • 1

Сонау Туран ойпатынан бас алып,
Өзен болып айрыларда жасы ағып,
Торғай бір күн таңмен бірге аттанған
Ұзатылған қыз сияқты жасанып.

Толық

Туған жер туралы жыр

  • 0
  • 1

Көне тарих баспалдағын сатылап,
Жаңа күнде жайып жаңа жапырақ.
Кәрі Торғай шаңырағын көтеріп,
Орда тікті облыстың атын ап.

Толық

Қарап көріңіз