Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6730
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Қош бол, сәулем

  • 0
  • 6


Қош бол, сәулем, қан майданға жөнелдім,
Жаным барда жаудың жолын бөгермін.
Я болмаса омырауымнан оқ тиіп,

Толық

Көз жасы

  • 0
  • 0

(Оңтүстік Африка республикасы ақыны Занеле Дланилиге)
Ол кеткелі жылдар өтті елінен,
Тұрақ тапты Ұлы Совет жерінен.
Келеді ол жалғыз емес екеу боп,

Толық

Назым хикметтің сөзі

  • 0
  • 1

Будақтайды көкте бұлттар,
Жерде теңіз шудаланған.
Қалтылдайды жағада жар,
Толқын ұрып бұйраланған.

Толық

Қарап көріңіз