Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6658
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Соғыс — сойқан

  • 0
  • 10

Қараңғыда көрген жоқ оны ешкім де,
Келе жатты ұрланып соғыс түнде.
Келе жатты ол қап-қара, бүйі болып,
Жолбарыс боп жалаңдап жол үстінде.

Толық

Жасыбай көлі

  • 0
  • 34

Тербеліп жасыл бұлттай жасыл айдын,
Мұнартып келе жатыр Жасыбайдың.
Менмен шың, меңіреу құз, мелшиген тас
Қарайды теңірекке шашып айбын.

Толық

Көктем келеді

  • 0
  • 3

Көктем келеді, келеді
Қызылды-жасылды
Қызғалдақпенен.
Қырдан гүлдер тереді

Толық

Қарап көріңіз