Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6691
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Ұстаз

  • 0
  • 0

Пушкин менен Лермонтовты сыйға алып,
Келді бір күн кең далаға Иванов.
Аңқылдаған ақ көңілді жан екен,
Бүкіл торғай қарсы алды жиналып.

Толық

Назым хикметтің сөзі

  • 0
  • 1

Будақтайды көкте бұлттар,
Жерде теңіз шудаланған.
Қалтылдайды жағада жар,
Толқын ұрып бұйраланған.

Толық

Туған жерім, ыстықсың

  • 0
  • 1

Туған жерім, ыстықсың сен бір түрлі,
Бәрі таныс, бәрі маған сүйкімді.
Өзеніңмен бердің маған күлкіңді,
Өлеңіңмен бердің маған мың тілді,

Толық

Қарап көріңіз