Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6442
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Теңіз тамшысы

  • 0
  • 1

Судың атқып аспанға тамшылары,
Найзағайдай қайтадан шаншылады.
Бір тамшыда кешкі күн батуымен
Бір қабысқан жанатын таң шырағы.

Толық

Тыңда, дүние, тыныштық үнін

  • 0
  • 1

Соғыста қорықпағандар —
Соғыста болмағандар,
Жорықта жортпағандар —
Кек оғын жонбағандар:

Толық

Бесеу

  • 0
  • 1

(Партизан әңгімесі)
1
Бес бұтақтай бес адамбыз,
Бірі үшін бес жан қиямыз.

Толық

Қарап көріңіз