Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6330
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Көктем тойы

  • 0
  • 1

Күзетке тау отарын
Тұрды түнде бұлт алып.
Жонын жарып жотаның
Ақты бұлақ бұрқанып.

Толық

Алатау

  • 0
  • 1

Жұлдыздарға тіреп қойып асқарын,
Бұлақтармен жазып өмір дастанын,
Бүкіл қазақ кеудесіндей Алатау —
Күншығыстың көтеріп тұр аспанын.

Толық

Туған жер туралы жыр

  • 0
  • 1

Көне тарих баспалдағын сатылап,
Жаңа күнде жайып жаңа жапырақ.
Кәрі Торғай шаңырағын көтеріп,
Орда тікті облыстың атын ап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар