Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6542
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Қазақ тілі

  • 0
  • 0

Орта жолда бүріп тастап оқ құзғын,
Құлап жаттым құшағында көк мұздың,
Қасіретімді —қазақ тілін қанат қып,
Төрт бұрышты дүниеге жеткіздім.

Толық

Мәди

  • 0
  • 0

Атыңнан айналайын, Қарқаралы,
Сенен бұлт, менен қайғы тарқамады.
Мәди.
Мәдидің Мәліксайда моласы бар,

Толық

Батыр мен аты туралы баллада

  • 0
  • 4

Қас батырға оқ қадалды үш рет:
— Ал, тұлпарым, туған жерге ұшып жет!—
Иесінің үнсіз сөзін ұққандай
Жануары тартты желге кісінеп.

Толық

Қарап көріңіз