Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6713
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Көктем тойы

  • 0
  • 1

Күзетке тау отарын
Тұрды түнде бұлт алып.
Жонын жарып жотаның
Ақты бұлақ бұрқанып.

Толық

Қарқаралы

  • 0
  • 0

Қарқаралы, сен маған жолықтың,
Өлеңі болып Қасым Аманжоловтың.
Таң жүзі болып,
Ән құзы болып Мәдидің

Толық

Ашхабадтағы Ленин ескерткіші

  • 0
  • 0

Жел күрсініп,
Жер сілкініп,
Тау жалынын шашқанда.
Ашхабадты

Толық

Қарап көріңіз