Өлең, жыр, ақындар

Жусан

  • 07.02.2016
  • 1
  • 1
  • 6727
Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.
Сол иістен құйылады жер нұры,
Көл толқыны, көктемдегі жел жыры.
Жататындай бір кішкентай жусанда
Далаң менен аспаныңның кеңдігі.
Жел мен жусан, уілдеген бөбексің,
Бұл далаға иіссудай керексің.
Көкірегіңді қарсы айырып ашатын
Беу, даланың жусанына не жетсін!



Пікірлер (1)

Ммммм

Оте керемет

Пікір қалдырыңыз

Алтын кітап

  • 0
  • 0

Дала деген бір ұлы ақын
Оның жомарт қаламынан
Жұтқан жаздай күн қуатын,
Қызыл толқын ағады дән.

Толық

Бесеу

  • 0
  • 1

(Партизан әңгімесі)
1
Бес бұтақтай бес адамбыз,
Бірі үшін бес жан қиямыз.

Толық

Туған жер туралы жыр

  • 0
  • 1

Көне тарих баспалдағын сатылап,
Жаңа күнде жайып жаңа жапырақ.
Кәрі Торғай шаңырағын көтеріп,
Орда тікті облыстың атын ап.

Толық

Қарап көріңіз