Өлең, жыр, ақындар

Есек

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2847
Қалдырам деп дәмеленіп мықты атты,
Ертеде есек ұзақ жолға жүк тартты...
Одан кейін машиналар қаптады,—
Бірақ есек пенсияға шықпапты,—
Баяғы сол тойымы жоқ аш құлқы,
Баяғы сол өзгермейтін тас ғұрпы.
Баяғыша митыңдап ол келеді,
Мәңгілікке бар секілді паспорты.
Оңтүстіктің отты күні күйдіріп,
Жүргізбейді құйын салып қиғылық,
Қауын артып қайран есек келеді,
Өзге жұртқа жасаймын деп игілік.
Оған пайда түсірсе де кесектеп,
Иесі оны қарайды тек есек деп.
Отырады шаң астында сәудегер,
Тиындарын қайта-қайта есептеп.
Шарлады есек бұл өлкенің қиырын,
Иесі оның шығарған жоқ бүйірін.
Олжама ортақ бола ма деп ол қайта
Есектен де жасырады тиынын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тас қалаушының жыры

  • 0
  • 0

Іздегенде алғашқы баспана адам,
Мен сонда сазды илеп, тас қалағам.
Менің ізім басталып тас үңгірден,
Менің ізім көрінген астанадан.

Толық

Көктем сұлу келеді

  • 0
  • 0

Далаға жайып көк жібек,
Өзен боп өзі мөлдіреп,
Гүл болып қызыл желбіреп,
Көктем сұлу келеді,

Толық

Үңгір

  • 0
  • 0

Көп пе, аз ба бәрі бір,
Бұл үңгірде жатты адам.
Табанының табы тұр,
Алғаш кіріп аттаған.

Толық

Қарап көріңіз