Өлең, жыр, ақындар

Сызықтар

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2052
Сызықтардың сыры жұмбақ тұмандай,
Келем оның құпиясын ұға алмай.
Мүмкін сызық түспей қағаз бетіне
Көңілдерде жүзіп жүрген шығар жай.
Жоқ, сызықтан жатыр тарап жол талай,
Ол мұнара, ол бір күмбез, ол сарай.
Ауа арқалап, жарық жинап келдім деп,
Үйіңе еніп сөйлеседі ол солай.
Ол білінбес бір ғажайып сиқырлы үн,
Ол ақыны қиял менен цифрдың.
Ол бөлмеңнің жылылығы, тірлігің,
Күзетшісі сенің тыныш ұйқыңның.
Әрбір сызық жаңа орман, каналдар,
Әрбір сызық жаңа қорған, қамалдар.
Әрбір сызық жаңа күннің картасы,
Сол картадан келешекті қараңдар.
Тұр оларда таңдандырар бар қызық,
Тіптен олар жатқан да жоқ сан тізіп.
Тек қағазда айқыш-ұйқыш сызылып,
Қала болып сөйлеседі әр сызық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күләш

  • 0
  • 0

Қазақтың көзін жұмды бұлбұл қызы,
Үзілді сабағынан гүл қырмызы.
Жарқ етіп көрінді де ағып түсті,
Алматы аспанының бір жұлдызы.

Толық

Сұлтанмахмұт қабірінде

  • 0
  • 0

Көкірегіңді шер көміп,
Өлең болып өртеніп,
Жиырма жеті жасында
Кеттің, сабаз, ерте өліп.

Толық

Назия

  • 0
  • 0

Станция, Назия,
Кішкене өзен Назия,
Қырық екінші жылдың біз
Болдық онда жазында.

Толық

Қарап көріңіз