Өлең, жыр, ақындар

Сұлтанмахмұт қабірінде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1824
Көкірегіңді шер көміп,
Өлең болып өртеніп,
Жиырма жеті жасында
Кеттің, сабаз, ерте өліп.
Өртенген ай шоғындай,
Бір суынып, бір қызып,
Жаздағы жай оғындай
Өттің көкті бір сызып.
Көкірегіңде кек-намыс,
Салған жара қара түн,
Көрінді де кетті алыс
Күнге жайған қанатың.
Жастай өліп кетсең де,
Дейді шулап — ол тірі.
Жүгірген жел тепсең де.
Торыайғырдың толқыны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Майдан жолында

  • 0
  • 0

Жүре бердік түк үнсіз,
Үзіліссіз, тынымсыз.
Кірпік ілмей ұйқысыз,
Жүре бердік шылымсыз.

Толық

Құштарлық

  • 0
  • 0

Жұлдыз біткен жүр Айдың күзетінде,
Кірпік қақпай, көз жұмбай қарауылдап.
Жүзеді олар аспанның мұз бетінде,
Ақ шаңғылы жеткенше таң адымдап.

Толық

Ленин — октябрь

  • 0
  • 0

Октябрь.
Петроград.
Қара суық.
Көк Нева көкке атылған аласұрып,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер