Өлең, жыр, ақындар

Сұлтанмахмұт қабірінде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1765
Көкірегіңді шер көміп,
Өлең болып өртеніп,
Жиырма жеті жасында
Кеттің, сабаз, ерте өліп.
Өртенген ай шоғындай,
Бір суынып, бір қызып,
Жаздағы жай оғындай
Өттің көкті бір сызып.
Көкірегіңде кек-намыс,
Салған жара қара түн,
Көрінді де кетті алыс
Күнге жайған қанатың.
Жастай өліп кетсең де,
Дейді шулап — ол тірі.
Жүгірген жел тепсең де.
Торыайғырдың толқыны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұхтар туралы кантата

  • 0
  • 0

Хор:
Найзағайдың отындай
Жарқылдап көктен шаншылған.
Дауылды күнгі толқындай

Толық

Наурызбай

  • 0
  • 0

Наурызбай - Сырбай Мәуленов
Асылтастың жалғыз күн, жалғыз айы,
Ол келді дүниеге Наурыз айы,
Қазақтың аспанының найзағайы,

Толық

Садықбек

  • 0
  • 0

Бұрқырап жатқан борнылдақ құм ақ шаңы,
Қиялдай бұлдыр Қызылорда ақшамы.
Садықбек досым, сары қауындай сап-сары,
Аралаушы ек-ау сарыала күзде бақшаны.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер