Өлең, жыр, ақындар

Сұлтанмахмұт қабірінде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1849
Көкірегіңді шер көміп,
Өлең болып өртеніп,
Жиырма жеті жасында
Кеттің, сабаз, ерте өліп.
Өртенген ай шоғындай,
Бір суынып, бір қызып,
Жаздағы жай оғындай
Өттің көкті бір сызып.
Көкірегіңде кек-намыс,
Салған жара қара түн,
Көрінді де кетті алыс
Күнге жайған қанатың.
Жастай өліп кетсең де,
Дейді шулап — ол тірі.
Жүгірген жел тепсең де.
Торыайғырдың толқыны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарлығаш

  • 0
  • 0

Секілді туған бауырлас,
Аттанып бірге майданға.
Кішкентай ғана қарлығаш
Бір жүрді қиын жайларда.

Толық

Таңғы автобустар

  • 0
  • 0

Атпаған кез таң әлі,
Тек көшеде жанады
Светафорлар жанары.
Жарып түнгі ауаны

Толық

500-інші поезд

  • 0
  • 0

Өтіп жатыр,
Өтіп жатыр
Поездардан тимейді орын қолға:
— Әне келеді,

Толық

Қарап көріңіз