Өлең, жыр, ақындар

Сұлтанмахмұт қабірінде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1755
Көкірегіңді шер көміп,
Өлең болып өртеніп,
Жиырма жеті жасында
Кеттің, сабаз, ерте өліп.
Өртенген ай шоғындай,
Бір суынып, бір қызып,
Жаздағы жай оғындай
Өттің көкті бір сызып.
Көкірегіңде кек-намыс,
Салған жара қара түн,
Көрінді де кетті алыс
Күнге жайған қанатың.
Жастай өліп кетсең де,
Дейді шулап — ол тірі.
Жүгірген жел тепсең де.
Торыайғырдың толқыны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғашқы әсер

  • 0
  • 0

(Жазушы Василий Субботиннің айтуынша )
Алматы артық екен ертегіңнен,
Мадақтап мақтамапты ел тегіннен,
Секілді алып кеме Алатауы,

Толық

Қырғыз әуенімен

  • 0
  • 0

Темірқұл Үметалиевке
Асу-асу бел асып,
Іздеп келдім, Ләйліхан.
Құшағымды кең ашып,

Толық

Уақыттың ленин басшысы

  • 0
  • 0

Адам мен адам ауысып,
Орнына келіп жаңа жұрт.
Жылдар мен жылдар жарысып,
Сілкініп жатыр жаңарып.

Толық

Қарап көріңіз