Өлең, жыр, ақындар

Бұғылы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3286
Сандық тасты аспанмен жалғастырып,
Құйылады құпия ауа мөлдір.
Бұғылыда күз отыр малдас құрып,
Денесіндей бұғының ала теңбіл.

Сұрша тастар таудың ор қоянындай,
Орман басқан етекте ой ауылдай.
Алуан түспен айнала жалтылдайды,
Суретші күздің сан бояуындай.

Сары жапырақ — сарғайған сағыныштай,
Қара томар — қаусаған кәрі құстай.
Ақ шоқылар — арманды ақсақалдай,
Көкірегінен күрсінген жалын ұшпай.

Ал қарағай көкпеңбек көк өрімдей,
Жастық шақтың мәңгі өшпес желегіндей.
Күзді ұзатып қолтықтап ән-күйімен
Оралатын көктем боп келер күндей.

Тұла бойы ну орман, қасқа сулар,
Сүю, күю, кездесу, қоштасулар...
Бұғылы тау қарайды қолын жайып,
Қас батырдай кеудесін досқа ұсынар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаратау

  • 0
  • 3

(Ғабит Мүсреповке)
«Басынан Қаратаудың көш келеді...»
Осы еді ата-баба ескі өлеңі.
Жатталып көне дала көкірегінде

Толық

Қаныш туралы екі өлең

  • 0
  • 1

1. ЕСКЕРТКІШ
Батты балқып дала мұнға
Бір кездегі өз сырласы.
Көздердің тұр жанарында

Толық

Алма бағында

  • 0
  • 1

Жаймашуақ жазғы күн,
Жасыл гүлге бөленген.
Жардай күліп көз тартып,
Алма бағы көгерген.

Толық

Қарап көріңіз