Өлең, жыр, ақындар

Ынтық жүрек

  • 08.05.2016
  • 0
  • 0
  • 3571
Білемін, сүйем, әйтеуір, құлап-талып,
Дүниенің барлығы жырақ қалып.
Сені мен түсіне алмай жүрмін,
Көргенім жоқ алдында сыр ақтарып.

Сені аңсаймын көзімнен жас ағыла,
Көбейді ғой бұл күнде уайым-қайғы.
Сыр ашпаймын еш жанға,сенсең егер,
Біреу сенің орныңды басады ма?

Сезім қолдан ешқашан жасалмайды,
Ол саған да, маған да қашанда әйгі.
Неге екенін білмеймін, саған деген,
Ынтық жүрек аптығын баса алмайды.

Неге болса да тек сені сүйіп кетем,
Сенің даусың қол жетпес биікке тең.
Жүрегіммен, жаныммен сені мәңгі,
Қол жетпейтін шынардай биіктетем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең жаздым өзіңе

  • 0
  • 0

Жан сергіткен өзіңсің,тау самалым,
Жетерлігін, білмеймін қашанға әлім?
Өлең жазып өзіңе барам әлі-ақ,
Қарсы алмасың, белгісіз,қарсы аларың.

Толық

Бәлкім кейін түсінерсің

  • 0
  • 0

Түсін мені, түсінбе де сен мейлі,
Ауыр ойлар жүрегімді меңдейді .
Оңашада жалғыз қалып жылаймын,
Жылау деген жан жарасын емдейді.

Толық

Телефоным бүгін де шырылдады

  • 0
  • 0

Шыға жаздап шырылдап шыбын жаны,
Телефоным оқыстан шырылдады.
Жүгіріп кеп көтердім трубканы,
Сен емессің. Қайнады зығырданым.

Толық

Қарап көріңіз