Өлең, жыр, ақындар

Тау басындағы ой

  • 15.04.2015
  • 1
  • 1
  • 14596
Шыққаным – Шыңғыстағы бiр биiк тау,
Жақсы екен тауға шығып тағдыр сынау.
«Қайырлы түн болсын» деп үнсiз айтып,
Күн кеткен соң түн келдi қараңғылау.
Аспандағы ай, жұлдыз – бәрi айланды,
Жалғыз-ақ Темiрқазық тапжылмайды-ау.
Күн батып, ай, жұлдыздың айналуы –
Шынында дөңгелеген жер жүрiсi-ау.
Жаңбыр жауды жарқылдап, нажағайлап,
Судан от жаратылып шыққанын-ау.
Көктен жаңбыр құяды, жерден – бұлақ,
Қанша ақса да, оларда бар таусылмау.
Жылылық пен салқыннан жаратылған,
Ойласам, оның түбi – жердiң буы-ау.
Көз адасты, ой тапты, көрдiңiз бе?
Ақылмен сыналмаған iс бұлдырлау.
Көз, құлақ, қол, мұрын, тiл – бәрi алдайды,
Тетiгi – таза ақылмен өлшеп сынау.
Терең оймен тексерiп күн батырып,
Сонда тауып байлаған ойым мынау:

Тұңғиық қараңғы түн, жарық күндiз,
Бiрiн-бiрi қуалап жүр тынымсыз.
Бiржолата қараңғы болмасын деп,
Көмескi сәуле берер ай мен жұлдыз.
Жүрiсi шатаспайды, шаршамайды,
Дыбыс жоқ, кiдiрiс жоқ, не қалмайды iз.
Күн нұрын, жер жүрiсiн, көлеңкенi –
Жарық, уақыт, қараңғы деп атайсыз.
Жоқ болса ыстық, жарық, қараңғылық,
Бiздiң де мүмкiн бе едi барлығымыз?
Сыртын бiлiп, сырынан хабарсыз боп,
Надандықпен сезбедiк осыны бiз.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Молдалар өзгелерді кәпір дейді...

  • 2
  • 2

Молдалар өзгелерді кәпір дейді,
Өзі надан, наныңыз, түк білмейді.
Өзімшілдік көкейін тескен сорлы,
Аузына келгенді айтып жанын жейді.

Толық

Ноль

  • 2
  • 4

Қаламым, қарындашым – жан жолдасым!
Жау болды жан аяспас сан жолдасым.
Қайрылып, мейірімденіп қарамайды,
Кеше – аласа, бүгін – зор, паң жолдасым.

Толық

Бұл кездегі діндердің бәрі – нашар...

  • 1
  • 3

Бұл кездегi дiндердiң бәрi – нашар,
Ешбiрi түзу емес көңiл ашар.
Өңкей алдау, жалғанды дiнiм дейдi,
Тексерсең, ойың түгiл жаның сасар.

Толық

Қарап көріңіз