Өлең, жыр, ақындар

Көрінбей кетсең, сені мен

  • 15.07.2016
  • 0
  • 1
  • 12794
Көрінбей кетсең, сені мен
көруге тіпті құштармын.
Жаныма жақын келіп ең -
келмеді бірақ тіс жарғым.
Жүрегім талай алқынды-ақ,
бір саған арнап мұң-әнін.
Жиында жұртқа жарқылдап,
көзге ілмей сені тұрамын.
Құдыққа барсам, қарадым
ат суаруға келгей деп.
Түңілтіп кетіп қаламын,
түсімнен жылу бермей көп.
Жанымда арман, мақсат көп
екеуіміз ғана ұғысар.
Сонда да саған асқақ боп
көрінуге мен тырысам.
Қыздардан өрлік қалған ба -
құлай сүйсе де шектелген:
сен алғаш сүйіп алғанда,
ашуланған боп кеткем мен...



Пікірлер (1)

Аружан Алтынбеков

Өте керемет!
Маған қатты-қатты ұнады.

Пікір қалдырыңыз

Белгісіз батырды жоқтау

  • 0
  • 0

Жаудың отын өшірді,
дүниеден көшірді.
Дұшпанның қаны жосылды,
шәйіт болды өзі, ер еді.

Толық

Түрмеге хат

  • 0
  • 0

Салғандай тыпырлатып жанды мұзға,
шырылдап күн кешсем де қарлы құзда,
жүргенде Сіз биікте, білесіз ғой,
бармап ем «ағатайлап» алдыңызға.

Толық

Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық

  • 0
  • 0

Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық,
талпынар күнде сәулелі нұрға ұмсынып.
Тірлікке бейуақ шырылдап келген сәбидей,
қалайды жаны тұрғанын мәңгі күн шығып.

Толық

Қарап көріңіз