Өлең, жыр, ақындар

Қай жолдассың, айтшы, сен?

  • 15.04.2015
  • 1
  • 1
  • 10142
Қай жолдассың, айтшы, сен?
Адамды аңша атасың.
Өз анаңның сүтiнен
Қанды адал деп татасың.

Өмiр қылмен байлаулы,
Өз қамыңды жесеңшi.
Заманды себеп жайлаулы,
Онда нем бар десеңшi.

Жақсы уақыт кез келсе,
Жаралыстың сыйын бiл.
Iстiң түбiн тексерсе,
Не боларын бiлмес ол.

Айла, күшке таянба,
Болар-ау деп сол себеп.
Өлшеуi оның заманда,
Бұйырады ол не деп.

Өмiр деген – ұйқы ғой,
Түс көргiзбей қоя ма?
Қиын-қызық, әр түрлi ой
Iс көргiзбей қоя ма?

Түстегiнi шын ғой деп,
Шынды ұмытқан жарай ма.
Әл жеткенiң бәрiн жеп,
Арды жұтқан жарай ма?

«Таза емеc,– деп,– шекпенiң»,
Сыртын көрiп сын тақпа.
Әркiм орар еккенiн,
Өз iшiңдi салмақта.

Ол – не жақсы, не жаман,
Оның жүгi сенде емес.
Десе бiреу: «Мен аман»,
Ол зияннан кенде емес.

Сопылар да күтiп жүр
Бейiстiң тәттi шарабын.
Маскүнем де жұтып жүр
Мас қылатын арағын.

Шымылдық артын кiм бiлер,
Шын иесi болмаса.
Соның жолы жөнделер,
Кiмдi сынап оңдаса!



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Ойлансын ұлан болса сөз ұғарлық...

  • 1
  • 3

Ойлансын ұлан болса сөз ұғарлық,
Ақылдың шолғыншысы – ойқұмарлық.
Таза талап талпынып ойды айдаса,
Байқалар көрнеу, таса, жоқ пен барлық.

Толық

Шымды жерде көресіз қара топырақ...

  • 1
  • 8

Шымды жерде көресiз қара топырақ,
Шiрiген шөп, тозаңнан болған құрақ.
Егер оған дым тиiп, күн жылытса,
Жан кiрiп, шөп шығады гүл, жапырақ.

Толық

Боран

  • 1
  • 1

Мың сегіз жүз он бір жыл шамасында,
Он екінші жылменен арасында,
Саврило Саврилович дейтұғын бай
Отырған Нинандырып қаласында.

Толық

Қарап көріңіз