Өлең, жыр, ақындар

Оғыланды

  • 07.09.2016
  • 0
  • 1
  • 7010
Адасып келем,
дала асып келем елсізде
түн менен ойға қамалып,
Жусан иісінен нәр алып.
Жұлдыздар көктен қарайды самсап қадалып.
Алдымда тұтас көкжиек құшып тау жатыр
ықтын болардай жолаушы жетсе жаны арып.
Ойымша – сонда маған да пана болатын жылы бір ұя бары анық.

Құлама құзы – тайғанақ,
тәубаға келдім – қарап ем,
қатерін төгіп тұрғандай маған бар әлем.
Қастерлі тауда қасиет бардай жарылқар
шықпай жүргенді жаны әрең.
Келесің мұнда сырласу үшін сақтанбай
өзіңмен, армен, даламен.

Түн құшып жатыр бұл маң да...
Жарқ етер екен таң қашан?
Сенімсіз түнде үмітімді немен жалғасам?
Ал, менің әлі сапарым қанша алдымда,
күш құяр жанға жолымда сәуле – бар ма шам?
Әлі де біраз жолым болмайтын секілді-ау,
Оғыланды тауда бір түнеп қуат алмасам.



Пікірлер (1)

Мұстапа Мереке

Керемет жазылыпты

Пікір қалдырыңыз

Жақсылық туралы жыр

  • 1
  • 13

Ей, жарық күн, нұрыңды шаш далама,
шаш нұрыңды қарттарға, жас балаға,
ызғар сіңген жеріме шуақ керек,
мұқтаж оған ауыл да, астана да.

Толық

Теңізде – тасқын, далам – сең

  • 0
  • 0

Теңізде – тасқын, далам – сең,
мүлгігенсиді шыңдар құр.
Қызығып көкке қараушы ем
тыныштық-ау деп тұнған бір.

Толық

Екінші өсиет

  • 0
  • 0

Мынау кітапханамды қалдырамын,
Құндысы осы мендегі бар мұраның.
Кітаптарды жинадым көп жыл бойы,
Көп сырластым, түндерде қалғымадым.

Толық

Қарап көріңіз